HomeStandard Blog Whole Post (Page 264)

W obecności wicemarszałka Sejmu Ryszarda Terleckiego i delegacji parlamentarnej poświęcono w piątek odrestaurowaną kwaterę żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej na cmentarzu w Głębokiem (obwód witebski).

Poświęcenie kwatery żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej w Głębokiem, fot.: Ambasada RP w Mińsku/Dzieje.pl

„Te mogiły przypominają nam, że czasem trzeba poświęcić życie za ojczyznę” – powiedział marszałek Ryszard Terlecki w piątek na cmentarzu w Głębokiem. „Dlatego jesteśmy winni pamięć poległym, dzięki którym żyjemy dziś w wolności. Cieszę się, że ta pamięć trwa także na Białorusi” – dodał.

Kwaterę kilkudziesięciu polskich nagrobków wojskowych w Głębokiem odrestaurowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie. „Dziękuję tym instytucjom za zrealizowane prace, które chronią polskie mogiły od zapomnienia, a białoruskim władzom za zgodę i życzliwość dla ich prowadzenia” – mówił marszałek Terlecki.

W czasie uroczystości obecni byli przedstawiciele MKiDN, wykonawca prac firma Budmex, miejscowi Polacy, którzy przez dziesięciolecia chronili polskie nagrobki wojskowe od zapomnienia i dewastacji, przedstawiciele miejscowych władz, a także katolicki biskup witebski Aleh Butkiewicz, który odprawił modlitwę za zmarłych.

Wcześniej odbyło się spotkanie polskiej delegacji parlamentarnej w komitecie rejonowym w Głębokiem, podczas którego omówiono możliwości współpracy tego regionu z Polską, zwłaszcza w zakresie turystyki i gospodarki. „Cieszę się, że podczas trzeciej już podróży na Białoruś poznałem nowy region i nowe miejsca. Jestem przekonany, że wynikną z tego nowe możliwości dla współpracy dwustronnej” – mówił wicemarszałek Terlecki.

Polska delegacja parlamentarna kierowana przez wicemarszałka przebywała z wizytą na Białorusi od środy.

Znadniemna.pl za Justyna Prus/PAP

W obecności wicemarszałka Sejmu Ryszarda Terleckiego i delegacji parlamentarnej poświęcono w piątek odrestaurowaną kwaterę żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej na cmentarzu w Głębokiem (obwód witebski). [caption id="attachment_41203" align="alignnone" width="500"] Poświęcenie kwatery żołnierzy wojny polsko-bolszewickiej w Głębokiem, fot.: Ambasada RP w Mińsku/Dzieje.pl[/caption] „Te mogiły przypominają nam, że czasem trzeba poświęcić

Czterometrowy brązowy pomnik magnata stanął wczoraj w centrum miasta. Wcześniej, w ramach rewitalizacji, z Placu Lenina usunięto pomnik wodza rewolucji październikowej.

Fot.:belta.by

Autorami pomnika są rzeźbiarze Iwan Misko, Uładzimir Pipin i Siarhiej Łohwin, informuje Gazeta Słonimska.

Fot.:belta.by

Fot.:belta.by

Fot.:belta.by

Hetman i wielki kanclerz Wielkiego Księstwa Litewskiego Lew Sapieha został starostą słonimskim w 1586 roku. Dzięki jego staraniom w 1591 roku król Zygmunt III Waza odnowił prawa magdeburskie miasta i mu herb. Z kolei w 1597 roku dzięki Sapiesze Słonim stał się miejscem obrad sejmików generalnych Wielkiego Księstwa Litewskiego i sejmików ziemskich.

Znadniemna.pl za belsat.eu

Czterometrowy brązowy pomnik magnata stanął wczoraj w centrum miasta. Wcześniej, w ramach rewitalizacji, z Placu Lenina usunięto pomnik wodza rewolucji październikowej. [caption id="attachment_41193" align="alignnone" width="480"] Fot.:belta.by[/caption] Autorami pomnika są rzeźbiarze Iwan Misko, Uładzimir Pipin i Siarhiej Łohwin, informuje Gazeta Słonimska. [caption id="attachment_41194" align="alignnone" width="480"] Fot.:belta.by[/caption] [caption id="attachment_41195" align="alignnone" width="480"]

Do wsparcia badań nad reżimami totalitarnymi wezwali rządy krajów europejskich szefowie MSZ Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Rumunii w deklaracji opublikowanej w 80. rocznicę podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow. „Ból i niesprawiedliwość nigdy nie zostaną zapomniane” – czytamy w deklaracji.

Podpisanie paktu Ribbentrop-Mołotow. Moskwa, 23.08.1939 r., fot.: PAP/DPA

80 lat temu, 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie przedstawiciele dwóch totalitarnych mocarstw – minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop oraz ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRS, pełniący jednocześnie funkcję przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (premiera) Wiaczesław Mołotow – podpisali w obecności Stalina sowiecko-niemiecki pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem dodatkowym, zawierającym rozgraniczenie stref interesów w Europie Środkowej i Wschodniej, oznaczające faktyczny rozbiór Polski.

W deklaracji ministrów spraw zagranicznych Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Rumunii napisano, że był to pakt, „który doprowadził do wybuchu II wojny światowej i skazał połowę Europy na dziesięciolecia cierpień”.

„Pakt ten zawierał tajny protokół, który faktycznie podzielił Europę Wschodnią na strefy wpływów. Z tego właśnie powodu dziś, w dniu ogłoszonym przez Parlament Europejski Europejskim Dniem Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych wspominamy wszystkich tych, których śmierć i złamane życie były następstwem zbrodni popełnionych w imię nazistowskiej i stalinowskiej ideologii” – napisali ministrowie.

„Ból i niesprawiedliwość nigdy nie zostaną zapomniane. My będziemy pamiętać. Przypominanie i upamiętnianie minionych nieszczęść daje nam wiedzę i siłę, by sprzeciwić się tym, którzy starają się wskrzesić lub oczyścić te ideologie z ciążących na nich zbrodni i win. Pamięć o ofiarach zobowiązuje nas do promowania sprawiedliwości historycznej poprzez kontynuowanie badań i podnoszenie publicznej świadomości spuścizny totalitarnej na kontynencie europejskim” – głosi deklaracja.

Szefowie MSZ Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Rumunii podkreślili, że podstawami „trwałego pojednania i wspólnej przyszłości są sprawiedliwość i obiektywna prawda”.

„Ofiary totalitarnych zbrodni mają prawo do sprawiedliwości. Niestety, praktyka badania i ścigania zbrodni reżimów totalitarnych w dotkniętych nimi krajach pozostaje niewystarczająca i niespójna pomiędzy państwami” – ocenili szefowie MSZ.

Wezwali „rządy wszystkich krajów europejskich do udzielenia zarówno moralnego, jak i materialnego wsparcia dla badań historycznych nad reżimami totalitarnymi”. „Działając zgodnie możemy skuteczniej zwalczać kampanie dezinformacyjne i próby manipulowania faktami historycznymi. Musimy wspólnie sprzeciwiać się totalitaryzmowi. Wyraźne i jednoznaczne stanowisko wspólnoty międzynarodowej utoruje drogę do dalszego pojednania” – oświadczyli ministrowie spraw zagranicznych pięciu państw.

Wyrazili przekonanie, że dzisiejsza Europa jest bezpiecznym miejscem dla wszystkich narodów i jest gotowa przeciwstawić się „wszelkiej niesprawiedliwości”. „Wierzymy, że Europejczycy nigdy nie będą tolerować totalitaryzmu czy ludobójstwa wymierzonego w którykolwiek naród” – napisali.

„Nasze kraje odrodziły się jako narody wolne i demokratyczne, po dziesięcioleciach rządów totalitarnych. Trzydzieści lat temu nasze narody wkroczyły na drogę demokratycznych przemian, która uczyniła nas równymi i aktywnymi członkami Unii Europejskiej. Nasze kraje są zdecydowane, by kontynuować współpracę z partnerami w Europie i na świecie, aby horror minionych czasów nigdy nie powrócił” – zadeklarowali szefowie MSZ Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Rumunii.

Pod tekstem deklaracji podpisali się ministrowie spraw zagranicznych: Polski – Jacek Czaputowicz, Litwy – Linas Linkevicius, Łotwy – Edgars Rinkevics, Estonii – Urmas Reinsalu, Rumunii – Ramona Manescu.

Rozgraniczeniu stref interesów w Europie Środkowej i Wschodniej dotyczył punkt drugi tajnego protokołu dołączonego do paktu Ribbentrop-Mołotow, brzmiący: „w wypadku terytorialnych i politycznych przekształceń na terenach należących do Państwa Polskiego granica stref interesów Niemiec i ZSRS przebiegać będzie w przybliżeniu po linii rzek Narwi, Wisły i Sanu. Kwestia, czy w obopólnym interesie będzie pożądane utrzymanie niezależnego Państwa Polskiego i jakie będą granice tego państwa, będzie mogła być ostatecznie wyjaśniona tylko w toku dalszych wydarzeń politycznych. W każdym razie oba rządy rozstrzygną tę kwestię na drodze przyjaznego porozumienia”.

Pakt o nieagresji pomiędzy ZSRS i Niemcami został upubliczniony krótko po jego podpisaniu, natomiast tajny protokół utrzymywany był w tajemnicy, choć dość szybko dowiedziały się o nim ówczesne kręgi dyplomatyczne państw zachodnich. W czasach ZSRR kategorycznie zaprzeczano istnieniu tajnego protokołu. Dokument został opublikowany w 1948 roku na podstawie mikrofilmów oryginału niemieckiego, który się nie zachował. Oryginał sowiecki odnaleziono w 1992 roku w teczce, w której znajdowały się ściśle tajne dokumenty władz, i wkrótce opublikowano jego faksymile.

W marcu natomiast na łamach moskiewskiego dziennika „Izwiestija” ukazał się artykuł dyrektora ds. naukowych Rosyjskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego (RWIO) Michaiła Miagkowa. Historyk wezwał w nim, by Rosja „przestała wreszcie posypywać głowę popiołem” oraz wyraził opinię, że Duma Państwowa powinna zmienić krytyczną ocenę paktu. RWIO zostało założone w 2012 roku z inicjatywy Władimira Putina z jasnym celem „zwalczania wypaczeń dotyczących rosyjskiej historii wojskowości”.

Zdaniem byłego ministra obrony Rosji Siergieja Iwanowa negatywna ocena paktu doprowadziła w latach 90. ubiegłego wieku do dyplomatycznego, ideologicznego i faktycznego rozbrojenia jego kraju. Miagkow, Iwanow i inni rosyjscy eksperci przekonują, że inne państwa również podpisywały umowy z Hitlerem.

Szef rosyjskiej Służby Wywiadu Zagranicznego i przewodniczący Rosyjskiego Towarzystwa Historycznego Siergiej Naryszkin mówił we wtorek, że ZSRS był zmuszony w 1939 roku zawrzeć z Hitlerem pakt o nieagresji i pakt ten miał znaczenie dla obronności kraju.

 Znadniemna.pl za Dzieje.pl/PAP

Do wsparcia badań nad reżimami totalitarnymi wezwali rządy krajów europejskich szefowie MSZ Polski, Litwy, Łotwy, Estonii i Rumunii w deklaracji opublikowanej w 80. rocznicę podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow. "Ból i niesprawiedliwość nigdy nie zostaną zapomniane" - czytamy w deklaracji. [caption id="attachment_41189" align="alignnone" width="500"] Podpisanie paktu Ribbentrop-Mołotow. Moskwa,

Z udziałem wicemarszałka Sejmu RP Ryszarda Terleckiego i towarzyszącej mu delegacji parlamentarnej w kościele św. Andrzeja w Naroczy w obwodzie mińskim odsłonięto i poświęcono w czwartek, 22 sierpnia, tablicę pamiątkową poświęconą śp. Marii Kaczyńskiej.

Podczas poświęcenia tablicy upamiętniającej Marię Kaczyńską, fot.: Ambasada RP w Mińsku

„Cieszę się bardzo, że nasza delegacja miała zaszczyt uczestniczyć w tej uroczystości. Bardzo ważnej dla nas, dla Polski, dla naszej formacji, dla pamięci o Pierwszej Damie i jej mężu, profesorze Lechu Kaczyńskim” – powiedział w Naroczy Ryszard Terlecki.

„Jest ona ważna także dla Polaków na Białorusi i na Białorusi, bo to jest symboliczny znak, łączący oba nasze kraje, tak jak wielu innych wybitnych ludzi, którzy się tu urodzili i służyli bądź Polsce, bądź Białorusi” – dodał.

Maria Kaczyńska urodziła się jako Maria Mackiewicz w Machowie pod Kobylnikiem (dawna nazwa Naroczy) i została ochrzczona w tamtejszym kościele w 1942 r.

W uroczystości wzięli udział członkowie polskiej delegacji parlamentarnej, która od środy przebywa na Białorusi, przedstawiciele Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie, która pomogła zdobyć środki na tablicę pamiątkową, polscy dyplomaci z Mińska i Grodna. Obecni byli przedstawiciele białoruskiego parlamentu oraz miejscowych władz, a także przedstawiciele Związku Polaków na Białorusi z prezes Andżeliką Borys.

Pośrodku: wicemarszałek Sejmu RP Ryszard Terlecki i prezes ZPB Andżelika Borys, fot.: faceboo0k.com

Prezes ZPB Andżelika Borys i konsul generalny RP w Grodnie Jarosław Książek przed tablicą upamiętniającą śp. Marię Kaczyńską, fot.: facebook.com

Mszy św. przewodniczył abp Tadeusz Kondrusiewicz, metropolita mińsko-mohylewski, zwierzchnik białoruskich katolików.

O Marii Kaczyńskiej, Pierwszej Damie, żonie prezydenta Lecha Kaczyńskiego, mówił, że „do końca życia była wierna chrześcijańskiemu powołaniu.”

„Tablica pamiątkowa ma kształt księgi. Maria Kaczyńska nie dopisała jej do końca, ponieważ wydarzyła się straszna katastrofa smoleńska” – powiedział w homilii abp Kondrusiewicz. W czasie uroczystości wspominano członków delegacji, którzy wraz z prezydentem Kaczyńskim i jego małżonką 10 kwietnia 2010 r. lecieli na uroczystości do Katynia i tragicznie zginęli w katastrofie samolotu.

„Lecieli, by oddać hołd tym, którzy oddali życie za ojczyznę. I sami zginęli” – mówił abp Kondrusiewicz.

W czasie krótkiego wystąpienia wicemarszałek Terlecki przypomniał losy rodziny Mackiewiczów, w której 21 sierpnia 1942 r. przyszła na świat późniejsza Pierwsza Dama.

Jej ojciec, Czesław, leśniczy, był żołnierzem AK okręgu wileńskiego. Po wojnie rodzina podjęła decyzję o wyjeździe na ziemie zachodnie. W 1949 r. ojciec Marii został aresztowany i skazany na pięć lat więzienia za działalność w Armii Krajowej.

Maria Kaczyńska skończyła studia w Sopocie i pracowała w Trójmieście, gdzie poznała przyszłego męża Lecha Kaczyńskiego. Terlecki przypomniał, że Maria Kaczyńska zawsze stała przy mężu, zarówno w czasie działalności opozycyjnej w Solidarności, gdy był ministrem sprawiedliwości, prezydentem Warszawy, jak i kiedy został prezydentem Polski.

„Często podróżowała z mężem. Pojechała z nim także do Katynia 10 kwietnia 2010 r. i tam razem z mężem zginęła wraz z 94 uczestnikami delegacji, w katastrofie, której okoliczności nie zostały do dziś wyjaśnione” – mówił wicemarszałek Terlecki.

„Pamiętamy o pierwszej damie, która była powszechnie lubiana, szanowana i ceniona, ale też często atakowana i poniżana. Pamiętamy o niej w tym miejscu, z którego pochodziła” – oświadczył wicemarszałek.

„Ta uroczystość pokazuje nasze wspólne korzenie. Miejsce, gdzie urodziła się Maria Kaczyńska, to miejsce symboliczne. Rodzina pani Marii Kaczyńskiej jest tutaj wspominana i jest to miejsce, które łączy dzisiejszą Polskę i Białoruś” – powiedział PAP Jan Dziedziczak, przewodniczący rady Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie.

W kościele św. Andrzeja licznie zgromadzili się miejscowi parafianie, którzy podkreślali w rozmowie z PAP, że odsłonięcie tablicy pamiątkowej jest dla Naroczy ważnym wydarzeniem. „Wiemy, że Maria Kaczyńska pochodziła stąd, z Naroczy; chcieliśmy zobaczyć, jak będzie wyglądać ta uroczystość” – powiedział pan Zenon, którego rodzinę rozdzieliły powojenne granice. „Bracia ojca byli w AK i uciekli do Polski, spotkaliśmy ich dopiero w 1957 roku” – opowiadał.

Z inicjatywą upamiętnienia wystąpili mieszkańcy Naroczy i miejscowi parafianie, a Ambasada RP w Mińsku pomogła ten pomysł zrealizować. Wykonanie tablicy sfinansowała Fundacja Pomoc Polakom na Wschodzie.

Znadniemna.pl za Justyna Prus/PAP

Z udziałem wicemarszałka Sejmu RP Ryszarda Terleckiego i towarzyszącej mu delegacji parlamentarnej w kościele św. Andrzeja w Naroczy w obwodzie mińskim odsłonięto i poświęcono w czwartek, 22 sierpnia, tablicę pamiątkową poświęconą śp. Marii Kaczyńskiej. [caption id="attachment_41179" align="alignnone" width="500"] Podczas poświęcenia tablicy upamiętniającej Marię Kaczyńską, fot.: Ambasada

Ponad pięćdziesięciu nauczycieli języka polskiego z Mińska, Grodna, Brześcia, Baranowicz, Lachowicz, Mołodeczna, Wołożyna, Wołkowyska, Lidy, Rakowa, Kosowa, Werenowa, Szczuczyna, Nowogródka, Mozyrza i innych miejscowości wzięło udział w warsztatach metodycznych, które odbyły się w Grodnie w dniach 20-21 sierpnia.

Zofia Domaradzka-Grochowalska, prezes ZPB Andżelika Borys i Marcin Grochowalski

Wydarzenie zostało zorganizowane przez Związek Polaków na Białorusi we współpracy z Fundacją „Wolność i Demokracja” w ramach projektu, realizowanego ze środków Ministerstwa Edukacji Narodowej RP. Program szkoleń dla nauczycieli został opracowany przez doświadczonych trenerów Zofię Domaradzką-Grochowalską i Marcina Grochowalskiego.

W ramach warsztatów polscy pedagodzy z Białorusi przez dwa dni doskonalili kompetencje dydaktyczno-wychowawcze w zakresie podniesienia jakości nauczania przedmiotów, wykładanych w języku polskim. Doskonalili także umiejętności nauczania z zastosowaniem nowoczesnych metod i technologii.

Udział w warsztatach stał się dla nauczycieli także świetną okazją do obcowania i wymiany doświadczeniami z kolegami, którzy przybyli z różnych zakątków Białorusi. Nauczyciele uczyli się m.in. budowaniu atmosfery, sprzyjającej przyswajaniu wiedzy.

Głównym tematem szkoleń była jednak strategia skutecznego uczenia przedmiotów,wykładanych w języku polskim oraz metodyki oceniania kształtującego (OK). Zajęcia zostały zorganizowane w formie treningu z elementami gier, ze śpiewem, tańcem, ćwiczeniami z kreatywności, umiejętności znajdywania nietypowych i kreatywnych rozwiązań problemów, pojawiających się w procesie nauczania.

Warsztaty dydaktyczno-wychowawcze odbyły się na bazie działającej przy ZPB w Grodnie Polskiej Szkoły Społecznej im. Króla Stefana Batorego. Uczestnicy szkoleń zostali przywitani przez prezes ZPB Andżelikę Borys i dyrektor placówki Danutę Karpowicz. W trakcie zajęć uczestników warsztatów przywitał także konsul w Konsulacie Generalnym RP w Grodnie Andrzej Raczkowski. Dyplomata wyraził radość z powodu tego, że w okresie wakacji nauczyciele z różnych zakątków Białorusi znaleźli czas na udział w szkoleniach podnoszących ich kwalifikacje i kompetencje zawodowe. – Konsulat Generalny RP w Grodnie chętnie wspiera inicjatywy oświatowe wychodzące od ZPB i będzie robił to także w przyszłości – zapewnił Andrzej Raczkowski.

Po podsumowaniu pierwszego dnia szkoleń prezes Związku Polaków na Białorusi Andżelika Borys wręczyła przedstawicielom każdego ośrodka nauczania języka polskiego, zamówione przez pedagogów podręczniki, pakiety edukacyjne z godłem i polskąflagą, mapy, pomoce metodyczne, zeszyty ćwiczeń, elementarze dla najmłodszych oraz sprzęt, bez którego nie da się prowadzić współczesnej lekcji.

Paulina Juckiewicz z Grodna

Ponad pięćdziesięciu nauczycieli języka polskiego z Mińska, Grodna, Brześcia, Baranowicz, Lachowicz, Mołodeczna, Wołożyna, Wołkowyska, Lidy, Rakowa, Kosowa, Werenowa, Szczuczyna, Nowogródka, Mozyrza i innych miejscowości wzięło udział w warsztatach metodycznych, które odbyły się w Grodnie w dniach 20-21 sierpnia. [caption id="attachment_41143" align="alignnone" width="480"] Zofia Domaradzka-Grochowalska, prezes ZPB

Jubileuszowy XXV Festiwal Kultury Kresowej odbył się w dniach 9-11 sierpnia w Mrągowie. Jedyna tego typu impreza w Polsce gościła w tym roku ponad 300 artystów z Polski i zza jej wschodniej granicy.

Zespół wokalno-instrumentalny „Melodia” z Mińska

Podczas uroczystego otwarcia Festiwalu, które odbyło się 9 sierpnia na Placu Unii Europejskiej w Mrągowie, wystąpił chór „Tęcza”, działający przy Oddziale Związku Polaków na Białorusi w Mińsku. W tym samym czasie mrągowskie Centrum Kultury i Turystyki gościło kresowych poetów, którzy recytowali swoje wiersze. Prowadząca poetyckie spotkanie Hanna Szymborska rozpoczęła je słowami poetki z Mińska Heleny Abramowicz:

„Me wszystkie dumki związane z tobą są,
o, Polsko miła, mój rodzinny kraj,
Ja tylko tobie śpiewam jedynej
i głos mej pieśni z wiatrem leci w dal…”

Chór „Tęcza”, działający przy Oddziale Związku Polaków na Białorusi w Mińsku

W pierwszym dniu Festiwalu odbyła się także Wieczornica Kresowa, która była poświęcona wybitnemu, urodzonemu na Kresach kompozytorowi – Stanisławowi Moniuszce, którego 200. urodziny obchodzimy w tym roku. O życiu i twórczości naszego sławnego ziomka opowiadali dyrektor Centrum Kultury Polskiej w Wilnie Apolonia Skakowska oraz młodzi artyści z Litwy.

Nagrody od Centrum Kultury Polskiej na Litwie im. Stanisława Moniuszki w Wilnie

W drugim dniu Festiwalu swoje talenty i zdolności prezentowały podczas licznych koncertów zespoły artystyczne z Kresów. Odbywały się wystawy rękodzieła i malarstwa, a władze miasta wspólnie z dyrektorem Centrum Kultury i Turystyki w Mrągowie Lechem Gołębickim oraz przedstawicielami polskich organizacji, które oddelegowały na Festiwal swoje reprezentacje artystyczne, uczestniczyli w konferencji prasowej.

Jednym z wydarzeń artystycznych, cieszącym się dużym zainteresowaniem, stał się wernisaż wystawy malarstwa artystów plastyków z Kresów pt. „25. lat Festiwalu w Mrągowie”. Oprócz malarzy swoje dzieła mogli zaprezentować także fotografowie. Nie zabrakło miejsca również na wystawę rękodzieła. Mistrzowie wycinanki ze Związku Polaków na Białorusi Maryna Marczuk i Aleksander Owczynnikow zauroczyli gości Festiwalu wystawą swoich prac, do których za inspirację posłużyła twórczość Stanisława Moniuszki.

Korowód ulicami Mrągowa

W drugim dniu Festiwalu, najbardziej obfitym w wydarzenia, odbył się wykład znanego polskiego biologa, podróżnika i krajoznawcy Grzegorza Rakowskiego, który przy tej okazji zaprezentował swoją książkę pt. „Kresowe rezydencje”, opisującą szlacheckie i magnackie dworki oraz siedziby polskich rodów, rozsiane po województwie wileńskim z okresu II RP. Publikacja ta zawiera dokładny opis miejsc, które niegdyś należały do polskiego ziemiaństwa, a obecnie wiele z nich, niestety, niszczeje i popada w ruinę.

Prezentację albumu Kresowe Rezydencje prowadzą Anna Popek i autor Grzegorz Rąkowski

Podczas spotkania z poezją kresową

Przemawia poeta z Brześcia Sergiusz Dziemieńczuk

Głównym wydarzeniem drugiego dnia Festiwalu stał się tradycyjny koncert galowy w amfiteatrze nad jeziorem Czos. Na program koncertu złożyły się występy zespołów folklorystycznych, chórów i kapel z Litwy, Białorusi, Ukrainy i Rosji. Publiczność, która po brzegi wypełniła amfiteatr, bawiła się wyśmienicie, wychodząc spontanicznie pod scenę, żeby pośpiewać i potańczyć razem z artystami.

Prezes Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wieleńskiej w Mrągowie Aniela Dobielska, wicepreze ZPB Renata Dziemianczuk oraz Stanisław Bułajewski, burmistrz Miasta Mrągowa

Aniela Dobielska, prezes Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wieleńskiej w Mrągowie, kierownik zespołu „Tęcza” Tatiana Wołoszyna i Stanisław Bułajewski, burmistrz Miasta Mrągowo

Podczas konferencji prasowej przemawia wiceprezes ZPB Renata Dziemiańczuk

Prasa festiwalowa

Dziennikarze z Białorusi i Ukrainy z tegorocznym redaktorem Kreskówki Donatą Kobylińską-Durką

Białoruś podczas koncertu galowego reprezentowały m.in. Grupa Taneczna Polonijnego Folklorystycznego Zespołu Pieśni i Tańca „Karolinka” z Brześcia, Zespół Ludowej Piosenki „Przyjaciele” z Borysewa, zespół wokalno-instrumentalny “Melodia” z Mińska oraz inni artyści.

Zespół Pieśni i Tańca „Karolinka” z Brześcia

Zespół Ludowej Piosenki „Przyjaciele” z Borysewa

Zespół wokalno-instrumentalny „Melodia” z Mińska

Dyplom dla Heleny Abramowicz i zespołu „Melodia” wręcza Dyrektor Biuro Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą w Kancelarii Prezydenta RP Jan Badowski

Senator RP Małgorzata Kopiczko, odczytała ze sceny list Marszalka Senatu RP Stanisława Karczewskiego do uczestników i gości 25. Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie. Szef wyższej izby polskiego parlamentu napisał m.in. o ogromnym znaczeniu, jakie ma Festiwal dla Polaków w Polsce i na świecie.

W jubileuszowym Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie wziął udział również Instytut Pamięci Narodowej, który zaprezentował swój dorobek, związany z byłymi Kresami Rzeczypospolitej Polskiej. Przy stoisku IPN zwiedzający mogli nabyć publikacje i materiały edukacyjne, związane z tematyką kresową, m.in. grę „Znaj Znak – Kresy”, komiksy o Antku Srebrnym, najnowsze numery „Biuletynu IPN” oraz albumy i książki autorstwa Kazimierza Krajewskiego – „Nowogródczyzna naszych ojców. Województwo nowogrodzkie II RP”oraz „Życie i śmierć dla Polski”.

W dniu kończącym Festiwal, w niedzielę 11 sierpnia, wszyscy jego uczestnicy zgromadzili się na Mszy św. w kościele św. Wojciecha. Po nabożeństwie odbył się tradycyjny przemarsz ulicami miasta w którym obok siebie szli mieszkańcy Mrągowa, a także goście i uczestnicy Festiwalu z Polski i Kresów. Pochód zakończył się w amfiteatrze nad jeziorem Czos, gdzie z koncertem wystąpiła orkiestra reprezentacyjna Sił Powietrznych Wojska Polskiego z Poznania.

Honorowy patronat nad XXV Festiwalem Kultury Kresowej w Mrągowie objął prezydent RP Andrzej Duda.Organizatorami wydarzenia były: Centrum Kultury i Turystyki, Burmistrz Miasta Mrągowa, Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej w Mrągowie. Patronat medialny nad festiwalem objęły natomiast: TVP 2, Nasz Dziennik, Gazeta Olsztyńska, Kurier Mrągowski.

Wydarzenie zostało współfinansowane ze środków Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w ramach sprawowania opiekinad Polonią i Polakami za granicą w 2019 roku oraz ze środków Samorządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego i Gminy Miasta Mrągowo. Partnerami wydarzenia były także Stowarzyszenie Autorów ZAiKS i Totalizator Sportowy LOTTO.

Powiedzieli o Festiwalu

Helena Abramowicz, autorka piosenek i kierowniczka powstałego w 2018 roku przy Oddziale ZPB w Mińsku zespołu „Melodia”:

– Po raz pierwszy byłam na Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie w 2017 roku. Przyjechałam wtedy jako poetka na spotkanie literackie poetów z Litwy, Białorusi, Ukrainy i innych krajów. Oczywiście wówczas odwiedziłam prawie wszystkie koncerty. Słuchałam występy zespołów wokalnych, ale najbardziej zafascynowali mnie tancerze. Zobaczyłam bardzo wysoki poziom kultury tanecznej.
Podczas Festiwalu przekonujemy się, że jesteśmy potrzebni, że rodacy w Polsce czekają na nas i interesują się nami. Poza tym Festiwal pokazuje poziom, do którego powinniśmy dążyć.W naszym zespole śpiewają dzieci i młodzież od 5 do 16 lat.Ten, pierwszy w ich życiu, festiwal jest dla nich wielkim wydarzeniem i motywuje do krzewienia polskiej kultury.

Tatiana Wołoszyna, dyrektor młodzieżowego chóru „Tęcza” działającego przy Oddziale Związku Polaków na Białorusi w Mińsku. Zespół już dwa razy brał udział w Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie:

– To było wielkie wzruszenie. Niezwykła przepiękna scena nad jeziorem Czos, ogromna sala widowiskowa. Cudowni widzowie, którzy tak szczerze reagują. I bardzo wysoki poziom uczestników. Każdy uczestnik rozumie, że udział w Festiwalu to wielka odpowiedzialność. Trzeba dużo ćwiczyć, dobierać repertuar, żeby być na odpowiednim poziomie. W tym roku mieliśmy na Festiwalu dwa godzinne koncerty, w piątek i w sobotę (Mała Gala Kresowa), a w niedzielę śpiewaliśmypodczas uroczystej Mszy świętej w kościele Św. Wojciecha.Każdy wyjazd to mocna motywacja dla uczestników zespołu. Aleudziałw Festiwalu Kultury Kresowej tworzy wyjątkową możliwość zobaczenia pięknej przyrody polskich Mazur, spotkania się z przyjaciółmi z innych krajów, poznania nowych ludzi, a nawet po prostu rozmawiania po polsku. Lubię tu przyjeżdżać ze względu na atmosferę i ludzi. Kiedyś „Tęcza” przyjechała na Festiwal bez elektronicznego fortepianu(nie mieliśmy jeszczewtedy takiego instrumentu) to ktoś z uczestników oddał nam swój. To był nasz pierwszy muzyczny keyboard, który długo potem z nami koncertował.
Obecnie życie festiwalowe jest bardzo bogate i różnorodne. Zarówno w Polsce, jak i na Białorusi pojawia się coraz więcej festiwali. Ale Festiwal Kultury Kresowej w Mrągowie jest szczególny i niepowtarzalny zarówno według skali, jak i poziomu oraz celu,polegającego na zachowywaniu i pielęgnowaniu kresowej tradycji kulturalnej. Festiwal powinien żyć. Inaczej byćnie może.

Wiktor Baranowicz, kierownik zespołu tanecznego „Białe Skrzydła”, który pięciokrotnie brał udział w Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie:

– Dla nas udział w Festiwalu jest wielkim szczęściem i honorem. Tańczenie na tak ważnej imprezie to świetna praktyka dla dzieci i młodzieży. Dzielimy się tu doświadczeniami na bardzo wysokim poziomie, spotykamy się z kolegami z różnych krajów. I ta niezapomniana scena nad jeziorem, i widownia na sześć tysięcy miejsc. Ale najważniejsi są ludzie, widzowie. Najbardziej wzrusza to, jak ludzie reagują na nasze występy. Zaczynamy tańczyć – a to była symfonia taneczna – na widowni panowała cisza. Po dziesięciu sekundach jedna trzecia sali wstaje. Potem wstają kolejni widzowie. A po dwudziestu sekundach – wszyscy obserwują nasz taniec na stojąco i są nim zachwyceni! Mieliśmy dwa bisy, owacje. To było wielkie wzruszenie!
Do Mrągowanie przyjeżdżają przypadkowi ludzie. Miejscowa publiczność kocha Festiwal i polonijne zespoły, które przyjeżdżają tu, pokonując często tysiące kilometrów. Po występach miejscowimieszkańcy przynosili nam poczęstunek, zapraszali do siebie, wypowiadali dużo szczerych podziękowań. Jest tu niepowtarzalna atmosfera.
Niezwykle ważne jest przy organizowaniu takiego wydarzenia zaangażowanie ludzi – organizatorów, władzy, mediów. Świetne jest to, że Festiwal można oglądać w każdym zakątku świata i że ma on wielomilionową widownię telewizyjną. Do nas, do Mołodeczna, przyjechała siostra zakonna, która dowiedziała się o „Białych Skrzydłach”, oglądając transmisję z Mrągowa we Włoszech. Trzeba chronić Festiwal z całych sił. Bo to jest żywy organizm z bijącym się sercem. I niech ono bije jak najdłużej!

Renata Dziemianczuk, wiceprezes ZPB, po raz pierwszy była na Festiwalu w Mrągowiew 2009 roku, kiedy została wiceprezesem ZPB do spraw kultury:

– Z moich obserwacji wynika, że z każdym rokiem zmienia się poziom festiwalu. Staje się onbardziej ogólnoeuropejski, jak Eurowizja. Z jednej strony to jest dobrze, ale brakuje mi dawnego klimatu i cudownego Dominika Kuziniewicza jako Wincuka z Pustaszyszek. Teraz jest coraz trudniej wybierać zespoły które mogłyby wziąć udziałw Festiwalu. Władze Białorusi nie sprzyjają krzewieniu polskiej kultury, wręcz przeciwnie – odbywa się niszczenie dorobku kulturalnego. Likwidowane są polskie zespoły ludowe, jak chociażby grodzieńskie „Chabry” czy „Matczyna piosenka”, które bardzo często reprezentowały niezwykle bogatą, unikatową kulturę kresową,właściwą dla terenów współczesnej Białorusi.
Podczas każdej nowej edycji na Festiwalu pojawiają się nowe zespoły, widać, że ludzie tęsknią za kulturą, która zawsze była obecna na tych ziemiach. Bardzo ważne jest , żeby na widowni zawsze byli widzowie, najlepiej – młodzi. Na razie przyjeżdżają tu głównie osoby starsze, mające sentyment do Kresów. Trzeba wychowywać młodzież, uczyć, że każda kultura wzbogaca kulturę polską, robi Polskę ciekawszą. Przyszłość Festiwalu zależy od ludzi.

Paulina Juckiewicz z Mrągowa

Jubileuszowy XXV Festiwal Kultury Kresowej odbył się w dniach 9-11 sierpnia w Mrągowie. Jedyna tego typu impreza w Polsce gościła w tym roku ponad 300 artystów z Polski i zza jej wschodniej granicy. [caption id="attachment_41113" align="alignnone" width="480"] Zespół wokalno-instrumentalny "Melodia" z Mińska[/caption] Podczas uroczystego otwarcia Festiwalu, które

Podziękowania dla mieszkających na Białorusi Polaków skierował premier Mateusz Morawiecki w specjalnym liście do uczestników uroczystości z okazji 75. rocznicy bitwy pomiędzy AK a oddziałami radzieckimi pod Surkontami. Obchody zorganizował Związek Polaków na Białorusi.

„To dramatyczne wydarzenie jest przykładem męstwa żołnierzy, którzy obowiązek wobec ojczyzny spełnili z najwyższym poświęceniem. Dlatego bitwa pod Surkontami została upamiętniona na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie” – napisał premier Morawiecki w liście do uczestników sobotnich uroczystości, odczytanym przez sekretarz stanu w KPRM Annę Schmidt-Rodziewicz.

„Chcemy się dziś pokłonić poległym tu rodakom, wszystkim razem i każdemu z osobna” – napisał szef rządu.

21 sierpnia 1944 r. pod Surkontami (dzisiejszy obwód grodzieński) odbyła się bitwa pomiędzy AK a oddziałami Armii Czerwonej. Oddział AK pod dowództwem mjr. Macieja Kalenkiewicza „Kotwicza” został zaatakowany przez wojska NKWD. W bitwie, nazywanej „Polskimi Termopilami” polegli dowódca i 35 żołnierzy.

„Był jednym z cichociemnych”

Morawiecki podkreślił, że polscy żołnierze w tej nierównej walce z przeważającymi liczebnie Sowietami „odznaczyli się szczególnym bohaterstwem”, a „Kotwicza” nazwał „nieustraszonym żołnierzem, oficerem, strategiem wojskowym”.

„Po wrześniu 1939 roku – zastępca Hubala, w Anglii współtwórca łączności z krajem i polskich wojsk spadochronowych. Był jednym z ponad 300 cichociemnych, elitarnych żołnierzy zrzuconych do okupowanej Polski” – przypomniał szef polskiego rządu.

Morawiecki podkreślił, że grób żołnierzy zachował się dzięki pamięci mieszkających na Białorusi Polaków, a dopiero po 1991 roku możliwe było, dzięki staraniom Warszawy, przeprowadzenie ekshumacji i pochówku.

„Wspólne dzieje i bliskość kulturowa łączą nas wszystkich, Polaków i Białorusinów”

Zwracając się do mieszkających na Białorusi Polaków, premier podziękował im za opiekowanie się polskimi miejscami pamięci na terenie Białorusi, zachęcając do dalszej aktywności obywatelskiej „służącej zarówno polskiej społeczności, jak i krajowi, w którym żyją”.

„Wspólne dzieje i bliskość kulturowa łączą nas wszystkich, Polaków i Białorusinów” – wskazał szef rządu.

Premier nawiązał też do problemów, na które napotykają Polacy na Białorusi. „Wiem, że niektóre problemy sygnalizowane przez państwa od dawna, pozostają nadal otwarte.

Staramy się wam pomagać w ich rozwiązywaniu. Jestem przekonany, że przy wspólnej dobrej woli, pokonamy przeciwności, umacniając polskość i jednocześnie rozwijając i pogłębiając więź, która łączy nasze kraje i społeczeństwa” – ocenił.

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz, nawiązując do słów o kłamstwie katyńskim, które Lech Kaczyński zamierzał wypowiedzieć 10 kwietnia 2010 roku w Katyniu, podkreśliła, że „nie mamy prawa żyć i wychowywać kolejnych pokoleń bez pamięci o tych ludziach, którzy zginęli za ojczyznę”. – Prawdę historyczną trzeba głośno mówić, a często nawet krzyczeć – zaznaczyła.

Odznaczenia dla działaczy ZPB

Biorąca udział w uroczystościach delegacja Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej z siedzibą w Warszawie na czele z prezesem Arturem Kondratem postanowiła przy tej okazji odznaczyć przez Zarząd tej organizacji odznaczeniami działaczy ZPB. Andżelika Borys, prezes Związku Polaków na Białorusi, odznaczona została Złotym Krzyżem za „postawę patriotyczną i prace na rzecz podtrzymywania historii, kultury i tradycji polskich”. Srebrnym Krzyżem Kresowym zostali odznaczeni ponadto: wiceprezes ZPB i prezes Oddziału ZPB w Mińsku Helena Marczukiewicz, a także prezes Brzeskiego Obwodowego Oddziału ZPB Alina Jaroszewicz, członkini Zarządu Głównego i prezes Oddziału ZPB w Wołkowysku Maria Tiszkowska, prezes Oddziału ZPB w Nowogródku Maria Łukoszko, prezes Oddziału ZPB w Raduniu Halina Żegzdryń, prezes Oddziału ZPB w Szczuczynie Andrzej Sobol, prezes Oddziału ZPB w Smorgoniach Teresa Pietrowa, prezes Oddziału ZPB w Żołudku Kazimierz Choder, prezes Oddziału ZPB w Bieniakoniach Teresa Mielko oraz członek Zarządu Głównego ZPB Andrzej Poczobut.

Zakończyły się uroczystości z okazji 75. rocznicy bitwy pod Surkontami spotkaniem w siedzibie Oddziału ZPB w Lidzie i prowadzonej przez oddział Polskiej Szkoły Społecznej, gdzie uczniowie szkoły, ich rówieśnicy z Radunia i dorośli działacze ZPB przedstawili wysokim gościom i uczestnikom obchodów wzruszający patriotyczny program artystyczny.

 

Znadniemna.pl za PAP/IAR/Facebook.com

Podziękowania dla mieszkających na Białorusi Polaków skierował premier Mateusz Morawiecki w specjalnym liście do uczestników uroczystości z okazji 75. rocznicy bitwy pomiędzy AK a oddziałami radzieckimi pod Surkontami. Obchody zorganizował Związek Polaków na Białorusi. "To dramatyczne wydarzenie jest przykładem męstwa żołnierzy, którzy obowiązek wobec ojczyzny spełnili

Przebywająca na Białorusi minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP Anna Schmidt-Rodziewicz po rozmowach z władzami w Mińsku przybyła do Grodna, gdzie złożyła kwiaty pod Krzyżem Katyńskim i na grobach obrońców Grodna na miejscowym Cmentarzu Garnizonowym. Pełnomocnik premiera Polski do spraw dialogu międzynarodowego wzięła również udział w akademii, poświęconej Świętu Wojska Polskiego, którą zorganizował Związek Polaków na Białorusi. Rozmawiała też z grodzieńskimi władzami.

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz i prezes ZPB Andżelika Borys

Przy Krzyżu Katyńskim na Cmentarzu Garnizonowym w Grodnie

 

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz spotkała się wcześniej z Leonidem Hulaką, pełnomocnikiem białoruskiego rządu do spraw wyznań i mniejszości narodowych.

– Myślę, że to początek dalszych rozmów. To pierwsze takie spotkanie na szczeblu rządowym pomiędzy stroną polską a białoruską. Pan minister Hulaka przyjął zaproszenie do rewizyty w Polsce – dodała, oceniając, że będzie to pierwsza taka wizyta w Polsce.

– Chciałabym, żeby minister zapoznał się z sytuacją mniejszości białoruskiej w Polsce, ale także z systemem edukacji, jakie państwo polskie oferuje obywatelom białoruskim na terytorium RP – podkreśliła minister.

– Będziemy prowadzić dalsze rozmowy na tematy, które nurtują państwo polskie; one muszą zostać rozwiązane po to, aby żadne sprawy nie stały na przeszkodzie zacieśnianiu relacji między Polską a Białorusią. Sprawa mniejszości jest w epicentrum uwagi – wskazała pełnomocniczka premiera RP.

Podkreśliła, że ważnym elementem budowania polityki zagranicznej jest „budowanie relacji na tych płaszczyznach, na których one jeszcze nie zostały zbudowane”.

W Grodnie pełnomocnik premiera Polski do spraw dialogu międzynarodowego o sytuacji Polaków na Grodzieńszczyźnie rozmawiała z władzami Grodna i szefem obwodu grodzieńskiego Władimirem Krawcowem.

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz i szef obwodu grodzieńskiego Władimir Krawcow

W Grodnie minister Anna Schmidt-Rodziewicz spotkała się z biskupem grodzieńskim Aleksandrem Kaszkiewiczem

Prezes ZPB o kwestii legalizacji Związku i nauczaniu języka polskiego

Jak mówi Andżelika Borys, prezes Związku Polaków na Białorusi, to bardzo ważna wizyta gdyż pokazuje, że polskie władze dbają o sprawy polskiej mniejszości.

Podczas wizyty w Polskiej Szkole Społecznej im. Króla Stefana Batorego przy ZPB w Grodnie

– Bardzo się cieszymy, że pani minister podjęła się tego trudu rozmowy z białoruskimi władzami w sprawie legalizacji Związku Polaków i w sprawie nauczania języka polskiego, ponieważ jeżeli nie zwraca się uwagi na te ważne kwestie – to ich po prostu nie ma – podkreśla Andżelika Borys.

Na prośbę prezes ZPB minister Anna Schmidt-Rodziewicz wzięła udział w Akademii, poświęconej Świętu Wojska Polskiego, a także w uroczystym wręczaniu Dyplomów podziękowania od ZPB polskim sportowcom z Białorusi, którzy, występując w barwach Polskiego Klubu Sportowego „Sokół” przy ZPB, zajęli na minionych XIX Letnich Światowych Igrzyskach Polonijnych drużynowe drugie miejsce wśród wszystkich reprezentacji polonijnych świata. Przypomnijmy, że z winy organizatorów Igrzysk drużyna ZPB nie została wywołana na drużynowe podium podczas ceremonii zamknięcia sportowego forum.

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz wspólnie z miejscowymi Polakami w sobotę będzie uczestniczyć w uroczystościach z okazji 75. rocznicy bitwy o Surkonty w obwodzie grodzieńskim, którą stoczyły oddziały Armii Krajowej z siłami radzieckiego NKWD.

Organizacje polskie na Białorusi mówią o stopniowym wypieraniu języka polskiego z państwowego systemu edukacji w tym kraju, a także różnego rodzaju przeszkodach, z którymi spotykają się osoby chętne do nauki i nauczyciele działający m.in. przy ZPB.

ZPB nie jest uznawany przez władze w Mińsku od 2005 r., kiedy został przez nie zdelegalizowany. Władze współpracują z prorządową organizacją o takiej samej nazwie. Legalizacja ZPB kierowanego obecnie przez Andżelikę Borys jest ważnym postulatem strony polskiej.

Znadniemna.pl za IAR/PAP/Facebook.com

Przebywająca na Białorusi minister w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP Anna Schmidt-Rodziewicz po rozmowach z władzami w Mińsku przybyła do Grodna, gdzie złożyła kwiaty pod Krzyżem Katyńskim i na grobach obrońców Grodna na miejscowym Cmentarzu Garnizonowym. Pełnomocnik premiera Polski do spraw dialogu międzynarodowego wzięła również

Od spotkania w Mińsku z abp. Tadeuszem Kondrusiewiczem, zwierzchnikiem białoruskich katolików, rozpoczęła wizytę na Białorusi minister Anna Schmidt-Rodziewicz, sekretarz stanu w KPRM, pełnomocnik premiera ds. dialogu międzynarodowego. Minister Schmidt-Rodziewicz odwiedza Mińsk, Grodno i Lidę.

Grodno, 2018 rok. Obchody 30-lecia ZPB. Za zaproszenie na uroczystości dziękuje Anna Schmidt-Rodziewicz, wówczas – przewodnicząca sejmowej Komisji Łączności z Polakami za Granicą, obecnie – sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów RP

Sytuacja Kościoła katolickiego na Białorusi – to główny temat rozmów minister Anna Schmidt-Rodziewicz z arcybiskupem Tadeuszem Kondrusiewiczem. Spotkanie ze zwierzchnikiem białoruskich katolików było pierwszym punktem wizyty pełnomocnika premiera do spraw dialogu międzynarodowego.

Minister Anna Schmidt-Rodziewicz ma w planie również spotkania z przedstawicielami białoruskich władz i kierownictwem Związku Polaków na Białorusi na czele z Andżeliką Borys.

Sprawy nierozwiązane

Anna Schmidt-Rodziewicz powiedziała Polskiemu Radiu, że w trakcie rozmów z przedstawicielami białoruskich władz chce poruszyć problemy, które od lat pozostają nierozwiązane. Chodzi między innymi o kwestię legalizacji Związku Polaków na Białorusi, sprawy mienia ZPB czy kwestie edukacyjne.

– Spotkanie z mniejszością polską to najważniejsza część wizyty – powiedziała w piątek minister.

W programie wizyty są także spotkania z działaczami ZPB w Lidzie oraz odwiedzenie polskich miejsc pamięci na Grodzieńszczyźnie.

Polska delegacja będzie w sobotę uczestniczyć w uroczystościach z okazji 75. rocznicy bitwy o Surkonty (obwód grodzieński), którą stoczyły oddziały AK z siłami NKWD. Była to pierwsza regularna bitwa pomiędzy oddziałami AK a zajmującymi tereny II RP oddziałami radzieckimi.

Spotkania z przedstawicielami władz

W programie wizyty minister Schmidt-Rodziewicz są również spotkania z władzami białoruskimi. M.in. w Mińsku spotkała się ona z pełnomocnikiem rządu ds. religii i mniejszości narodowych Leanidem Hulaką, a w Grodnie odbędzie rozmowy z władzami miasta i szefem obwodu grodzieńskiego. Głównym tematem rozmów ma być sytuacja mniejszości polskiej.

– Jeśli mamy rozwijać relacje bilateralne, to jednym z najważniejszych elementów jest stosunek władz Białorusi do naszych rodaków, do polskiej mniejszości – powiedziała minister.

Znadniemna.pl za PAP/IAR

Od spotkania w Mińsku z abp. Tadeuszem Kondrusiewiczem, zwierzchnikiem białoruskich katolików, rozpoczęła wizytę na Białorusi minister Anna Schmidt-Rodziewicz, sekretarz stanu w KPRM, pełnomocnik premiera ds. dialogu międzynarodowego. Minister Schmidt-Rodziewicz odwiedza Mińsk, Grodno i Lidę. [caption id="attachment_32363" align="alignnone" width="480"] Grodno, 2018 rok. Obchody 30-lecia ZPB. Za zaproszenie

22 sierpnia w Naroczy odbędzie się uroczystość wmurowania tablicy pamiątkowej z jej nazwiskiem – w kościele, w którym przyszła Pierwsza Dama RP Maria Kaczyńska została ochrzczona.

Śp. Maria Kaczyńska

Tablica została wykonana w kształcie otwartej księgi z krzyżem w jej górnej części. Pod nim zostanie umieszczony napis po polsku i białorusku:

„W tym kościele 27 września 1942 roku została ochrzczona Maria Kaczyńska (Mackiewicz), urodzona 21 sierpnia 1942 r. w Machowie, na terenie miejscowej parafii, małżonka prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego”.

Maria Helena Mackiewicz, córka Czesława Mackiewicza i Lidii z d. Piszczako urodziła się w Machowie pod Kobylnikiem (obecna nazwa – Narocz). Została ochrzczona w tamtejszym kościele pw. św. Andrzeja Apostoła przez proboszcza miejscowej parafii, ks. Kazimierza Pawłowicza. Zapis na ten temat figuruje w metrykach parafii św. Bernarda w Sopocie, gdzie przyszła para prezydencka wzięła ślub.

Dom rodziny Mackiewiczów, czyli leśniczówka pod Naroczą, nie zachował się do dziś. Jedynym miejscem, gdzie można było upamiętnić Marię Kaczyńską, był więc kościół. Z inicjatywą umieszczenia w nim tablicy pamiątkowej wystąpiła Ambasada RP w Mińsku.

Ceremonia odbędzie z okazji 77. rocznicy urodzin pierwszej damy. Zaplanowano na ją na godz. 18:30, podczas Mszy Świętej, którą odprawi zwierzchnik Kościoła katolickiego na Białorusi, metropolita mińsko-mohylewski, abp. Tadeusz Kondrusiewicz.

Znadniemna.pl za belsat.eu

22 sierpnia w Naroczy odbędzie się uroczystość wmurowania tablicy pamiątkowej z jej nazwiskiem – w kościele, w którym przyszła Pierwsza Dama RP Maria Kaczyńska została ochrzczona. [caption id="attachment_24680" align="alignnone" width="480"] Śp. Maria Kaczyńska[/caption] Tablica została wykonana w kształcie otwartej księgi z krzyżem w jej górnej części. Pod

Skip to content