logo
mobile-logo
HomeStandard Blog Whole Post (Page 226)
Religia, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Sejm RP ustanowił rok 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II. 18 maja 2020 r. będziemy obchodzić stulecie urodzin Karola Wojtyły, Ojca Świętego Jana Pawła II, „naszego wielkiego rodaka zasłużonego w walce o wyzwolenie Polski spod jarzma komunizmu” – głosi uchwała.

Jan Paweł II. Fot. PAP/W. Kryński

Za uchwałą głosowało 417 posłów, przeciw było 4, nikt nie wstrzymał się od głosu.

Święty Jan Paweł II zajmuje szczególne miejsce w historii Polski i Europy. „Jego zdecydowane upominanie się o prawo naszej ojczyzny do wolności wśród narodów Europy, Jego praktyczna obrona praw naszego narodu uczyniły Ojca Świętego najważniejszym z ojców niepodległości Polski. W czasie pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1979 r. rozpoczął się proces, który zaowocował powstaniem +Solidarności+, wyzwoleniem narodu spod panowania komunizmu i odbudową jedności Europy. Dla nas, Polaków, pontyfikat papieża Polaka ma więc znaczenie szczególne” – czytamy w uchwale.

Podkreślono w niej, że w nauczaniu Jana Pawła II znajdujemy to, co w naszych dziejach najważniejsze. „Jego postawa, Jego nauczanie są głęboko wrośnięte w dzieje naszego narodu. Ojciec Święty nauczał, jak bardzo od uznania godności człowieka, od przestrzegania jego praw, od umiejętności dialogu i przebaczenia, od budowy ładu społecznego na prawdzie, wolności i sprawiedliwości, od szacunku dla każdego człowieka, od obrony każdego życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, od poszanowania rodziny i naturalnej więzi międzyludzkiej, od budowania cywilizacji miłości, jak bardzo od tego wszystkiego zależą szanse społeczeństw i rozwój oraz pokój, zarówno wewnętrzny, jak i międzynarodowy” – zaznaczono.

„Święty Jan Paweł II był człowiekiem pokoju i nadziei. Z niespotykaną pogodą i miłością, ale i niezwykłą siłą i pewnością wskazywał całemu światu, każdej wspólnocie, wszystkim ludziom, każdemu człowiekowi, jak życie czynić bardziej ludzkim. Uczył nas, że żadna wspólnota nie może przetrwać bez prawdziwej solidarności, ale także solidarność nie może istnieć bez miłości. Pamiętamy Jego słowa: Solidarność – to znaczy: jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. Jedni przeciw drugim. I nigdy +brzemię+ dźwigane przez człowieka samotnie. Bez pomocy drugich. Nie może być walka silniejsza od solidarności. Wspominamy wspaniałe chwile, jakie przeżywaliśmy w czasie niezapomnianych pielgrzymek Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski, z którą, jak powtarzał papież: nigdy nie mogło rozstać się moje serce. Było to wyrazem ogromnej miłości, jaką Ojciec Święty obdarzał Polskę i każdego z nas” – głosi uchwała.

Przypomniano w niej, że św. Jan Paweł II będąc jeszcze pośród nas mówił, że chciałby zostać zapamiętany jako „papież rodziny”. „Nieustannie podkreślał, że rodzina to największy skarb narodu, gdyż jest szkołą cnót społecznych stanowiących o życiu i postępie społecznym. Święty Jan Paweł II uczynił centrum swojego nauczania troskę o rodzinę i słowem oraz przykładem uczył, jak ważna jest tradycyjna rodzina w życiu społecznym i narodowym, rodzina, która jest prawdziwym środowiskiem życia i miłości. Jakże przejmujące są Jego słowa: O jakże bardzo pragnę, ja, który życie, wiarę i język zawdzięczam polskiej rodzinie, aby rodzina ta nie przestawała być Bogiem silna. Ażeby przezwyciężała wszystko, co ją osłabia i rozbija – wszystko, co nie pozwala jej być prawdziwym środowiskiem życia i miłości” – zaakcentowano.

„Był On i jest dla nas drogowskazem, zgodnie z którym możemy pewnie kroczyć. Jego postępowanie było wyrazem nadzwyczajnej odwagi. W 1981 r. przeżył zamach na swoje życie. Na placu św. Piotra został postrzelony przez tureckiego zamachowca, najpewniej na zlecenie sowieckich służb specjalnych. 2 kwietnia 2005 r. z ogromnym bólem pożegnaliśmy naszego umiłowanego papieża, który odszedł do Domu Ojca i, jak wierzymy, wstawia się za nami i błogosławi nam z nieba. Niniejszą uchwałą Sejm RP wyraża wdzięczność i oddaje hołd Wielkiemu Papieżowi św. Janowi Pawłowi II, który, sięgając do źródeł chrześcijaństwa, uczył nas otwartości, wyrozumiałości, ale i odwagi w obronie wartości chrześcijańskich, na których oparta jest Polska i Europa. Niech nauczanie i wielkie dziedzictwo, które pozostawił św. Jan Paweł II, wciąż będą dla naszego narodu inspiracją do budowania Polski wolnej i sprawiedliwej” – dodano w uchwale.

Znadniemna.pl za PAP

 

0 Comments

Sejm RP ustanowił rok 2020 Rokiem Świętego Jana Pawła II. 18 maja 2020 r. będziemy obchodzić stulecie urodzin Karola Wojtyły, Ojca Świętego Jana Pawła II, "naszego wielkiego rodaka zasłużonego w walce o wyzwolenie Polski spod jarzma komunizmu" - głosi uchwała. [caption id="attachment_41412" align="alignnone" width="480"] Jan Paweł

Religia, Z-SUPERNEWS, Ziemia Grodzieńska

Kościół katolicki wspomina 4 września błogosławioną siostrę nazaretankę Marię Stellę (Adela Mardosewicz) i jej 10 towarzyszek z klasztoru w Nowogródku. 1 sierpnia 1943 r. rozstrzelali je Niemcy w lesie oddalonym o kilka kilometrów od ich macierzystego domu. Zakonnice ofiarowały swe życie za aresztowanych mieszkańców Nowogródka, wypełniając w heroiczny sposób nazaretański charyzmat służby rodzinie. Błogosławionymi ogłosił je 5 marca 2000 r. w Watykanie św. Jan Paweł II.

„Jesteście najcenniejszym dziedzictwem zgromadzenia nazaretanek. Jesteście dziedzictwem całego Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy, zwłaszcza na Białorusi” – powiedział w czasie beatyfikacji papież.

Obok swej przełożonej zginęły wówczas siostry: Imelda (Jadwiga Żak), Rajmunda (Anna Kukołowicz), Daniela (Eleonora Jóźwik), Kanuta (Józefa Chrobot), Sergia (Julia Rapiej), Gwidona (Helena Cierpka), Felicyta (Paulina Borowik), Heliodora (Leokadia Matuszewska), Kanizja (Eugenia Mackiewicz) i Boromea (Weronika Narmontowicz).

Do dziś zachował się wstrząsający wiersz-modlitwa jednej z męczennic – s. Imeldy: „Spraw Panie, by moja modlitwa była jak ciężki kamień sięgający dna boskiej głębi, a na powierzchni wód zataczała coraz szersze kręgi…”.

Nazaretanki przybyły do Nowogródka w 1929 r. na zaproszenie ówczesnego biskupa pińskiego Zygmunta Łozińskiego, obecnie sługi Bożego. Miały objąć opiekę nad miejscową Białą Farą – kościołem Przemienienia Pańskiego oraz zająć się wychowaniem i nauczaniem miejscowych dzieci. Mieszkańcy miasteczka kochali swoje siostry. Wysoko cenili ich pracę i zaangażowanie. Mówili o nich „nasze siostry”, a dla licznych tam innowierców w tym wieloetnicznym regionie były one „paniami siostrami”. Były najlepszymi siostrami dla wszystkich i najpokorniejszymi służebnicami Pana – wspominają do dzisiaj ci, którzy je pamiętają.

Siostry, otwarte na potrzeby ludzi w czasie pokoju, jeszcze bardziej udzielały się w czasie okupacji, gdy trzeba było pocieszać, pomagać, modlić się i współczuć rodzinom prześladowanych, więzionych i mordowanych.

W Nowogródku wojna rozpoczęła się 17 września 1939 w niedzielę, gdy do zebranych na mszy w farze dotarła wiadomość o przekroczeniu granicy Rzeczpospolitej przez armię sowiecką. Siostrom zaraz odebrano szkołę. Przeniosły się do zabudowań gospodarczych, ale i te najeźdźcy im zabrali. Aby przeżyć, musiały szukać mieszkania i pracy zarobkowej w mieście, gdzie Polaków było coraz mniej. Rosjanie masowo ich aresztowali i wywozili na Syberię i do Kazachstanu. Najliczniejsze deportacje nastąpiły w lutym 1940 r. i w kwietniu 1941 r.

Terror okupacyjny po zajęciu tych ziem przez Niemców rozpoczął się w 1942 r. eksterminacją Żydów, po czym nastąpiła fala aresztowań ludności polskiej. Na wiosnę tego roku Niemcy wydali zakaz używania języka polskiego w kościołach. Ukoronowaniem tych działań było aresztowanie w nocy z 28 na 29 czerwca 1942 r. wielu Polaków, głównie spośród inteligencji oraz zbiorowa egzekucja ponad 60 osób, w tym dwóch kapłanów.

Podobna sytuacja powtórzyła się 18 lipca 1943 r., gdy aresztowano 120 osób z zamiarem rozstrzelania uwięzionych. Wówczas siostry nazaretanki wspólnie podjęły decyzję ofiarowania swego życia za uwięzionych członków rodzin. Poinformowała o tym kapelana i rektora fary ks. Aleksandra Zienkiewicza pełniąca obowiązki przełożonej s. Stella, wypowiadając w imieniu wszystkich sióstr słowa: „Mój Boże, jeśli potrzebna jest ofiara z życia, niech raczej nas rozstrzelają, aniżeli tych, którzy mają rodziny, modlimy się nawet o to”.

Uwięzieni nie mieli pojęcia, że ktoś za nich chciał oddać życie. Wkrótce uwięzionych wywieziono na roboty do Niemiec, a kilku nawet zwolniono. Wobec dalszego zagrożenia życia jedynego w całej okolicy kapłana, wspomnianego ks. Zienkiewicza, siostry ponowiły gotowość ofiary za niego: „Boże mój, Boże, Ksiądz Kapelan jest o wiele potrzebniejszy na tym świecie niż my, toteż modlimy się teraz o to, aby Bóg raczej nas zabrał niż Księdza, jeśli jest potrzebna dalsza ofiara”. Bóg ofiarę przyjął. Zarówno uwięzieni jak i kapłan ocaleli. To oni właśnie stali się głosicielami wiary w skuteczność pośrednictwa sióstr u Boga.

Błogosławione siostry Stella i 10 jej towarzyszek ofiarą z życia heroicznie wypełniły nazaretański charyzmat służby rodzinie. Niemcy uwięzili je 31 lipca, a rankiem następnego dnia wywieźli za miasto i rozstrzelali nad przygotowanym uprzednio dołem. W nim też spoczęły 1 sierpnia 1943 r.

S. Małgorzata Banaś, która pozostała przy życiu, gdyż w tym czasie pracowała w szpitalu, odnalazła wkrótce miejsce stracenia swoich współsióstr. 19 marca 1945 r. ekshumowano ciała rozstrzelanych zakonnic, a ludność Nowogródka z głęboką czcią i wdzięcznością urządziła im triumfalny pogrzeb, składając ich trumny przy kościele farnym. Nad sarkofagiem w kaplicy Matki Bożej Nowogródzkiej widnieje cytat: „On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci”.

Już wkrótce zaczęto się zwracać do nowogródzkich męczennic z prośbami o wstawiennictwo w różnych potrzebach. Liczne łaski wypraszane w niebie przez siostry zostały wysłuchane przez Boga. W lutym 2003 r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny s. Małgorzaty, zmarłej 26 kwietnia 1966 r. w wieku 70 lat. „Pozostała tutaj przez resztę swego życia, była bardzo znana, kochana, wszystkie się modlimy o jej rychłą beatyfikację, bo sobie na to naprawdę zasłużyła” – powiedziała s. Adriana. W czerwcu tegoż roku doczesne szczątki sługi Bożej s. Małgorzaty przeniesiono do fary i spoczęły w kaplicy obok jej 11 błogosławionych współsióstr.

Wspomnienie liturgiczne 11 męczennic nazaretańskich obchodzone jest 4 września. Tego dnia w 1929 r. do Nowogródka przyjechały dwie pierwsze siostry, aby objąć „stałą i niezależną opiekę nad starożytną farą”, w której m.in. został ochrzczony Adam Mickiewicz.

Znadniemna.pl za niedziela.pl

0 Comments

Kościół katolicki wspomina 4 września błogosławioną siostrę nazaretankę Marię Stellę (Adela Mardosewicz) i jej 10 towarzyszek z klasztoru w Nowogródku. 1 sierpnia 1943 r. rozstrzelali je Niemcy w lesie oddalonym o kilka kilometrów od ich macierzystego domu. Zakonnice ofiarowały swe życie za aresztowanych mieszkańców Nowogródka,

Społeczeństwo, Z-SUPERNEWS, Ziemia Grodzieńska

Z wielkim żalem informujemy, że w dniu 3 września, w wieku 83 lat, przestało bić serce jednego z najbardziej zasłużonych działaczy Związku Polaków na Białorusi w mieście Lida – śp. Zenona Bieńki.

Śp. Zenon Bieńko

Zenon Bieńko był legendą polskiego środowiska miasta Lidy. Jeszcze w 1987 roku zakładał w tym mieście pierwszą na terenie Sowieckiej Białorusi organizację polską, która później weszła w skład Związku Polaków na Białorusi.

W środowisku Polaków Lidy Zenona Bieńkę wyróżniała niezwykle poprawna polszczyzna, rzadko spotykana wówczas wśród Polaków, mieszkających na Białorusi. Jako prawdziwy polski patriota Zenon Bieńko dbał nie tylko o ojczystą mowę, lecz także o wychowanie patriotyczne i kulturalne miejscowej polskiej młodzieży. Władając donośnym artystycznym głosem przy okazji uroczystości patriotycznych chętnie recytował ułożone przez siebie i innych kresowych autorów wiersze, przypominające o ciężkich i tragicznych losach Polaków, którym przypadło żyć na Kresach Wschodnich. Nikt nie potrafił z takim uczuciem, budzącym w słuchaczach ciarki na skórze, zaśpiewać Hymnu Sybiraków, jak robił to nasz nieodżałowany przyjaciel śp. Zenon Bieńko.

Zenona Bieńkę wyróżniała niezwykła witalność i aktywność. Mimo sędziwego wieku, zawsze wyglądał o 20 lat młodszy niż był. Wysportowany, tryskający humorem Zenon Bieńko nie używał alkoholu i nie palił papierosów, będąc wzorem do naśladowania nie tylko dla swoich rówieśników, lecz także dla młodzieży, która podziwiała starszego pana, potrafiącego czuć się komfortowo w każdym środowisku, podtrzymując każdą – również rozśpiewaną i roztańczoną – zabawę, jeśli tylko była to zabawa o polskim zabarwieniu kulturalnym.

Śp. Zenon Bieńko był wzorem stuprocentowego kresowego patrioty i takim pozostanie w naszych sercach i pamięci.

Cześć Jego Pamięci!

W imieniu członków Oddziału ZPB w Lidzie: prezes oddziału Irena Biernacka i honorowy członek ZPB Aleksander Siemionow

1 Comment

Z wielkim żalem informujemy, że w dniu 3 września, w wieku 83 lat, przestało bić serce jednego z najbardziej zasłużonych działaczy Związku Polaków na Białorusi w mieście Lida – śp. Zenona Bieńki. [caption id="attachment_41396" align="alignnone" width="480"] Śp. Zenon Bieńko[/caption] Zenon Bieńko był legendą polskiego środowiska miasta Lidy.

Kultura, Z-SUPERNEWS, Ziemia Mińska

Do 10 października młodzi artyści z Białorusi mogą zgłaszać swój udział w VIII Festiwalu Piosenki Anny German «Eurydyka» – Mińsk 2019.

VIII Festiwalu Piosenki Anny German «Eurydyka» – Mińsk 2019 odbędzie się w dniach 19-20 października 2019 r. Organizatorem Festiwalu jest Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Mińsku oraz „Klub miłośników kultury polskiej i białoruskiej w Mińsku”.

Formularz zgłoszeniowy, regulamin i informacja dostępne są na stronie internetowej: www.annagerman.by

Zgłoszenia można przesyłać do 10 października na adres: [email protected]

Adresatami konkursu są wokaliści od 15-go roku życia oraz grupy muzyczne, których członkowie ukończyli 15 lat z terenu Republiki Białorusi, a w szczególności reprezentanci polskich środowisk.

Celem konkursu jest popularyzacja twórczości artystycznej Anny German, promocja artystów amatorów, integracja polskich środowisk muzycznych na Białorusi oraz popularyzacja języka polskiego.

Konkurs składa się z trzech etapów: etapu przesyłania formularzy zgłoszeniowych i ich weryfikacji, etapu przesłuchań konkursowych oraz koncertu laureatów – Koncert Galowy pt. „Planeta Anna”.

Przesłuchania konkursowe odbędą się 19 października br. (sobota) na Małej Scenie Państwowej Filharmonii w Mińsku (Pl. Niezależności 50) w godz. 11-17 (wstęp wolny).

Koncert galowy laureatów i gości Festiwalu zaplanowano na 20 października br. (niedziela) na Głównej Scenie Państwowej Filharmonii w Mińsku (Pl. Niezależności 50) o godz. 18.00 (wstęp biletowany).

Formularz zgłoszeniowy tutaj.

 Znadniemna.pl za minsk.msz.gov.pl

0 Comments

Do 10 października młodzi artyści z Białorusi mogą zgłaszać swój udział w VIII Festiwalu Piosenki Anny German «Eurydyka» - Mińsk 2019. VIII Festiwalu Piosenki Anny German «Eurydyka» - Mińsk 2019 odbędzie się w dniach 19-20 października 2019 r. Organizatorem Festiwalu jest Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Mińsku

Historia, Z-SUPERNEWS, Ziemia Witebska

Na Białorusi odsłonięto tablicę upamiętniająca żołnierzy Wojska Polskiego, którzy walczyli w Armii Andersa i w innych jednostkach na zachodzie Europy. Tablica została umieszczona na kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miorach.

Proboszcz parafii ksiądz Andrzej Kulik powiedział Polskiemu Radiu, że odsłonięcie tablicy było oddolną inicjatywą.

– Ludzie, których przodkowie walczyli w Armii Andersa sami się zorganizowali. Chcieli, aby pamięć żołnierzy tej armii była uszanowana. Ja się cieszę, że jako miejsce uszanowania ich pamięci wybrano nasz parafialny kościół, jako takie najbardziej odpowiednie godne i dostojne miejsce dla tej sprawy – powiedział duchowny.

Zastępca ambasadora Polski na Białorusi Marcin Wojciechowski zwrócił uwagę na to, że uroczystość została zorganizowana 1 września.

– To jest niezwykle symboliczne, że tu w Miorach na północy Białorusi upamiętniamy wszystkich żołnierzy z tych ziem, którzy brali udział w II wojnie światowej na zachodnim froncie. Ci żołnierze byli różnej narodowości – polskiej, białoruskiej, żydowskiej. Oni wzięli udział w kampanii wrześniowej, w wojnie obronnej, a potem ich losy potoczyły się bardzo różnie – powiedział dyplomata.

Marcin Wojciechowski stwierdził, że jest szczęśliwy z tego powodu, że oddolna inicjatywa upamiętnienia żołnierzy Wojska Polskiego, którzy walczyli na zachodnim froncie spotkała się z przychylnością lokalnych białoruskich władz i miejscowej parafii katolickiej.

„Był to temat zapomniany”

Miejscowy krajoznawca i nauczyciel historii Witold Jermalonak przypomniał, że żołnierze Armii Andersa byli na Białorusi przez wiele lat tematem zapomnianym i pomijanym.

– Po raz pierwszy zająłem się tym tematem pod koniec pieriestrojki, czyli ok. 30 lat temu – powiedział Jermalonak. – Cieszę się, że wreszcie udało się upamiętnić naszych ojców i dziadów, z których wielu poniosło ogromną cenę za to, że walczyli na zachodnim froncie. W ZSRR uważano ich niemal za zdrajców, chociaż także walczyli w faszystami i to czasem od pierwszych dni wojny”.

Z inicjatywą upamiętnienia Armii Andersa w Miorach wystąpili mieszkańcy, których bliscy walczyli w II Korpusie i innych formacjach Wojska Polskiego, a poparł ich miejscowy proboszcz, pochodzący z Polski ks. Krzysztof Miękinia, który w czerwcu tego roku zakończył posługę na Białorusi. – Nie ma go już z nami, ale pamiętamy, że jest ojcem chrzestnym tej inicjatywy i jesteśmy mu za to wdzięczni – mówił nowy proboszcz parafii w Miorach ks. Andrej Kulik.

– Naszym obowiązkiem jest pamięć o przodkach, świadomość, kim byli i modlitwa za nich – dodał.

W uroczystości wzięli udział mieszkańcy Mior, przedstawiciele miejscowych władz, dyplomaci oraz potomkowie żołnierzy II Korpusu Polskiego z Witebska, Mior i Lidy.

Znadniemna.pl za IAR/PAP. Fot.: Włodzimierz Pac, Polskie Radio

0 Comments

Na Białorusi odsłonięto tablicę upamiętniająca żołnierzy Wojska Polskiego, którzy walczyli w Armii Andersa i w innych jednostkach na zachodzie Europy. Tablica została umieszczona na kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miorach. Proboszcz parafii ksiądz Andrzej Kulik powiedział Polskiemu Radiu, że odsłonięcie tablicy było oddolną inicjatywą. - Ludzie,

Kultura, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” informuje, że 13 września 2019 roku o godzinie 19.00 w Muzeum Kolekcji Jana Pawła II – Galerii Porczyńskich na pl. Bankowym 1 w Warszawie odbędzie się koncert galowy „I Międzynarodowego Spotkania Młodych” oraz uroczystość wręczenia nagród Fundacji dla Zasłużonych dla Polaków na Wschodzie.

Orkiestra młodych muzyków z Białorusi, Litwy i Ukrainy pod batutą Huberta Kowalskiego wykona utwory, które w XIX i XX wieku skomponowali Polacy urodzeni na Kresach – Stanisław Moniuszko, Mieczysław Karłowicz, Ignacy Jan Paderewski, Konstanty Gorski, Wojciech Kilar oraz Czesław Niemen.

Celem „I Międzynarodowego Spotkania Młodych” jest wspólna praca pochodzących ze Wschodu muzyków polskiego pochodzenia, doskonalenie ich warsztatu muzycznego i stworzenie wyjątkowego zespołu muzycznego, głównie orkiestrowego. To niezwykłe przedsięwzięcie ma na celu również promocję pięknej literatury muzycznej, którą w XIX i XX wieku skomponowali urodzeni na Kresach Polacy, a których utwory zostaną wykonane podczas koncertu.

W ramach projektu 9 września 2019 r. w studiu Polskiego Radia w Warszawie rozpoczną się warsztaty muzyczne, w których wezmą udział młodzi muzycy z Białorusi, Litwy oraz Ukrainy. Koncert, który odbędzie się 13 września 2019 r., stanie się swoistym podsumowaniem warsztatów, a dla ich uczestników szansą sprawdzenia się w repertuarze wybitnych polskich kompozytorów.

„I Międzynarodowe Spotkanie Młodych” patronatem honorowym objął Marszałek Senatu RP Stanisław Karczewski.

Warsztaty oraz koncert galowy organizowane są we współpracy z Polsko – Ukraińską Fundacją im. I. J. Paderewskiego. Projekt został sfinansowany ze środków Kancelarii Senatu RP za pośrednictwem Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”. Wsparcia finansowego udzieliły także Fundacja ARP i PFR Fundacja, a patronami medialnymi „I Międzynarodowego Spotkania Młodych” są TVP Polonia i Polskie Radio.

 Znadniemna.pl za pol.org.pl

0 Comments

Fundacja „Pomoc Polakom na Wschodzie” informuje, że 13 września 2019 roku o godzinie 19.00 w Muzeum Kolekcji Jana Pawła II – Galerii Porczyńskich na pl. Bankowym 1 w Warszawie odbędzie się koncert galowy „I Międzynarodowego Spotkania Młodych” oraz uroczystość wręczenia nagród Fundacji dla Zasłużonych dla

Kultura, Społeczeństwo, Z-SUPERNEWS

Polacy w Nowej Zelandii postanowili uczcić 75. rocznicę przybycia Polskich Sierot syberyjskich do Nowej Zelandii (znanych jako „Dzieci z Pahiatua”), dodając do ośmiu lektur tegorocznego „Narodowego Czytania 2019” wydane książkowo wspomnienia małoletnich polskich ofiar II wojny światowej, które w 1944 roku znalazły schronienie na Antypodach.

Jan Roy-Wojciechowski, ocalony przez rząd Nowej Zelandii chłopak z Polesia, autor książki wspomnień pt. „Polski Nowozelandczyk, nadzwyczajna historia życia dziecka z Polesia”, fot.: Lawrence Smith/STUFF

Wielu przygarniętych w czasie wojny przez Nową Zelandię polskich dzieci urodziło się na terenie współczesnej Białorusi. Jednym z małych Polaków, pochodzących z terenów współczesnej Białorusi jest Jan Roy-Wojciechowski, urodzony w Ostrowkach koło Drohiczyna Poleskiego (obecnie w obwodzie brzeskim), który wydał swoje wspomnienia książkowo pt. „Polski Nowozelandczyk, nadzwyczajna historia życia dziecka z Polesia”.

Właśnie ta książka i wspomnienia innych ocalonych polskich sierot, będą czytane w Nowej Zelandii w ramach „Narodowego Czytania 2019” obok ośmiu dzieł wybitnych polskich pisarzy, wybranych na lektury tegorocznej Akcji, której patronuje Para Prezydencka.

O inicjatywie Rodaków z Antypodów dowiedzieliśmy się z listu, który wysłała do redakcji wiceprezes Stowarzyszenia Polaków w Christchurch (Nowa Zelandia) Elżbieta Hiszczynska-Sawicka.

Przypomnijmy, że historia „Dzieci z Pahiatua” jest jednym z najbardziej wzruszających epizodów z okresu II wojny światowej:

Podczas II wojny światowej do Nowej Zelandii przybyła grupa 733 polskich dzieci oraz 105 osób polskiego personelu opiekuńczego. Były to dzieci, które po utracie swoich bliskich w wyniku deportacji w głąb ZSRR w latach 1940–1941, wraz z Armią Andersa dostały się do Iranu (Persji).

Dla dzieci i ich opiekunów Nowa Zelandia otworzyła kampus w Pahiatua. Dzieci przebywały tam maksymalnie do 15 kwietnia 1949 r. Większość z nich pozostała w Nowej Zelandii, tworząc zintegrowaną grupę polonijną.

Nowa Zelandia była jedynym krajem wojennego świata, który przyjął małoletnich uchodźców bezwarunkowo, zapewniając im nie tylko bieżącą opiekę na czas działania obozu, ale również umożliwiając zdobycie wykształcenia i pełną asymilację w nowej ojczyźnie.

Akcja „Narodowe Czytanie” organizowana jest przez Prezydenta RP od 2012 roku. Została zainicjowana wspólną lekturą Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. W 2013 roku w całej Polsce odbyło się czytanie dzieł Aleksandra Fredry, a podczas następnych edycji przeczytano kolejno: Trylogię Henryka Sienkiewicza oraz Lalkę Bolesława Prusa. W 2016 roku Andrzej Duda i Agata Kornhauser-Duda rozpoczęli Narodowe Czytanie Quo vadis Henryka Sienkiewicza w warszawskim Ogrodzie Saskim. W 2017 roku lekturą Narodowego Czytania było Wesele Stanisława Wyspiańskiego. W całej Polsce i za granicą dramat ten przeczytano w ponad 2000 miejsc.

Lektury „Narodowego Czytania 2019”, fot.: Krzysztof Sitkowski/KPRP

Lista lektur tegorocznego „Narodowego Czytania 2019” jest następująca:

„Dobra pani” – Eliza Orzeszkowa

„Dym” – Maria Konopnicka

„Katarynka” – Bolesław Prus

„Mój ojciec wstępuje do strażaków” (ze zbioru: „Sanatorium pod Klepsydrą”) – Bruno Schulz

„Orka” – Władysław Stanisław Reymont

„Rozdzióbią nas kruki, wrony…” – Stefan Żeromski

„Sachem” – Henryk Sienkiewicz

„Sawa” (z cyklu: „Pamiątki Soplicy”) – Henryk Rzewuski

Znadniemna.pl

0 Comments

Polacy w Nowej Zelandii postanowili uczcić 75. rocznicę przybycia Polskich Sierot syberyjskich do Nowej Zelandii (znanych jako „Dzieci z Pahiatua”), dodając do ośmiu lektur tegorocznego „Narodowego Czytania 2019” wydane książkowo wspomnienia małoletnich polskich ofiar II wojny światowej, które w 1944 roku znalazły schronienie na Antypodach. [caption

Społeczeństwo, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

W Warszawie, z udziałem przedstawicieli 40 delegacji zagranicznych, w tym Prezydenta Niemiec i Wiceprezydenta USA, odbyły się centralne uroczystości z okazji 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. W uroczystościach wzięła udział także kilkuosobowa delegacja Związku Polaków na Białorusi na czele z prezes Andżeliką Borys.

Przemawia prezydent RP Andrzej Duda

– Pochylam głowę przed Bohaterami II wojny światowej, zwłaszcza przed moimi Rodakami, którzy walczyli o wolną i suwerenną Polskę i wolną Europę, za wolność naszą i Waszą – dziękujemy Wam – powiedział Andrzej Duda na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego. Mówiąc o współczesnych konfliktach i agresjach prezydent podkreślił, że II Wojna Światowa powinna być nadal wielką lekcją. – Musimy być zdecydowani i zrobić wszystko – bo to jest nasza odpowiedzialność – by nigdy więcej nie powtórzył się ten dramat – podkreślił. Jak dodał: – Przymykanie oczu to nie jest recepta na zachowanie pokoju, to sposób, by dać przyzwolenie na kolejne ataki, to się dzieje: 2008 – Gruzja, 2014 – Ukraina.

Jak powiedziała portalowi Znadniemna.pl prezes ZPB Andżelika Borys: – Udział czteroosobowej delegacji Związku Polaków na Białorusi w centralnych uroczystościach z okazji 80. rocznicy wybuchu II Wojny Światowej w Warszawie jest nie tylko niezwykłym przeżyciem, lecz także ważnym wyróżnieniem dla ZPB, który jako jedyna organizacja społeczna z Białorusi miała na uroczystościach tak liczną reprezentację.

Prezes ZPB Andżelika Borys i Alina Jaroszewicz, prezes Obwodowego Brzeskiego Oddziału ZPB

Członek Zarządu Główniego ZPB Andrzej Poczobut i Alina Jaroszewicz, prezes Obwodowego Brzeskiego Oddziału ZPB

Delegacja ZPB: Andrzej Poczobut, Alina Jaroszewicz, Andżelika Borys i Helena Marczukiewicz

 

Znadniemna.pl na podstawie Prezydent.pl/ facebook.com/ inf. własna

1 Comment

W Warszawie, z udziałem przedstawicieli 40 delegacji zagranicznych, w tym Prezydenta Niemiec i Wiceprezydenta USA, odbyły się centralne uroczystości z okazji 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej. W uroczystościach wzięła udział także kilkuosobowa delegacja Związku Polaków na Białorusi na czele z prezes Andżeliką Borys. [caption id="attachment_41354"

Oświata, Z-SUPERNEWS, Ziemia Grodzieńska

Władze Białorusi po raz kolejny nie wywiązały się z danej obietnicy i kontynuują politykę dyskryminacji polskiej oświaty.

W tym roku znów nie przyjęto wszystkich chętnych dzieci do Polskiej Szkoły w Grodnie, poinformował na Facebooku działacz polskiej mniejszości na Białorusi Andrzej Poczobut. Do pierwszych klas nie przyjęto łącznie 11 dzieci.

Jak informowaliśmy Państwa na naszym portalu, zapewnienie o przyjęciu wszystkich dzieci, które zechcą się uczyć w Polskiej Szkole złożył jeszcze w czerwcu przewodniczący Izby Wyższej białoruskiego parlamentu Michaił Miasnikowicz w rozmowie z Marszałkiem Senatu RP Stanisławem Karczewskim.

Miasnikowicz zapewniał, iż w nadchodzącym roku szkolnym do Szkół Polskich w Grodnie i Wołkowysku zostaną przyjęte wszystkie dzieci, które chcą się uczyć po polsku.

Na mocy osiągniętego między Stanisławem Karczewskim i Michaiłem Miasnikowiczem porozumienia, w Polskiej Szkole w Grodnie miały w tym roku powstać trzy klasy pierwsze, a w Polskiej Szkole w Wołkowysku – dwie.

– Rzeczywiście w tym roku utworzono trzy klasy pierwsze – po 30 uczniów w każdej – tylko, że chętnych jest więcej.

Jak pisze Poczobut, rekrutacja trwała tylko jeden dzień, po czym poinformowano rodziców, że nie ma wolnych miejsc. 91. Rodzicowi odmówiono przyjęcia całego pakietu dokumentów, a na pytanie co ma w tej sytuacji zrobić, poradzono złożenie podania do dyrekcji szkoły i zapisanie na listę rezerwową.

Takie podania złożyło 6 osób, 5 zrezygnowało szukając miejsca w innej szkole.

Przypomnijmy, że na Białorusi działają zaledwie dwie tzw. Polskie Szkoły – w Grodnie i Wołkowysku. Polska Szkoła w Grodnie jest jedyną placówką, gdzie zajęcia odbywają się na jedną zmianę, z powodu rzekomo „złych warunków sanitarnych”. Tymczasem rosyjskojęzyczne szkoły w Grodnie i generalnie na Białorusi, pomimo znacznie gorszych warunków lokalowych przyjmują do klas pierwszych 2-4 – krotnie więcej dzieci.

Ale są tez dobre informacje, bo, jak pisze Andrzej Poczobut, 36 dzieci (wszystkie chętne) przyjęto do Polskiej Szkoły w Wołkowysku. Utworzono tam dwie pierwsze klasy po 18 uczniów.

Problemy z rekrutacją wszystkich chętnych do Polskiej Szkoły w Grodnie powodują wzrost zainteresowania pobieraniem nauki języka polskiego w działających w grodzie nad Niemnem szkołach społecznych.

Działająca przy Związku Polaków na Białorusi Polska Szkoła Społeczna im. Króla Stefana Batorego („Batorówka”), na przykład, notuje w tym roku wzrost zainteresowania podjęciem nauki w szkole wśród najmłodszych. Ogółem do „Batorówki” przyjdzie w rozpoczynającym się roku szkolnym ponad dziewięciuset uczniów, z których ponad 300 dzieciaków zapisały się do „Batorówki” dopiero w tym roku.

Znadniemna.pl na podstawie Kresy24.pl/facebook.com

1 Comment

Władze Białorusi po raz kolejny nie wywiązały się z danej obietnicy i kontynuują politykę dyskryminacji polskiej oświaty. W tym roku znów nie przyjęto wszystkich chętnych dzieci do Polskiej Szkoły w Grodnie, poinformował na Facebooku działacz polskiej mniejszości na Białorusi Andrzej Poczobut. Do pierwszych klas nie przyjęto

Kultura, Wiadomości z Polski, Z-SUPERNEWS

Ruszył nabór wniosków do udziału w Programie Stypendialnym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gaude Polonia”.

Narodowe Centrum Kultury w Warszawie ogłasza nabór do XIX edycji (na rok 2020) Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Gaude Polonia”. Program „Gaude Polonia” przeznaczony jest dla młodych twórców i tłumaczy z literatury polskiej z krajów Środkowo-Wschodniej Europy, w pierwszej kolejności z Białorusi i Ukrainy.

Pobyt stypendialny w Polsce będzie trwać od 1 lutego do 31 lipca 2020 roku. Nabór odbywa się na drodze konkursu. Od kandydatów wymagana jest znajomość języka polskiego przynajmniej na poziomie podstawowym. Termin zgłoszeń do udziału w programie upływa 15 października 2019 roku.

Wymagane dokumenty:

– wniosek o przyznanie stypendium;

– minimum 2 rekomendacje od twórców uznanych w wybranej przez kandydata dziedzinie;

– portfolio w wariancie papierowym lub na CD/DVD.

Wnioski o stypendium można składać w Instytucie Polskim w Mińsku (ul. Wołodarskiego 6, 220030 Mińsk) lub bezpośrednio w Narodowym Centrum Kultury w Warszawie (ul. Płocka 13, 01-231 Warszawa).

Szczegółowy regulamin programu można znaleźć na stronie: https://www.nck.pl/dotacje-i-stypendia/stypendia/programy/gaude-polonia/dokumenty .

Dodatkowe informacje o programie można uzyskać w Narodowym Centrum Kultury w Warszawie (tel. 48-22-350-95-30, e-mail: [email protected]).

Znadniemna.pl za instpol.by

0 Comments

Ruszył nabór wniosków do udziału w Programie Stypendialnym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Gaude Polonia”. Narodowe Centrum Kultury w Warszawie ogłasza nabór do XIX edycji (na rok 2020) Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Gaude Polonia”. Program „Gaude Polonia” przeznaczony jest dla młodych twórców i

Skip to content