Dzisiaj rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. To czas wspólnych spotkań i modlitw chrześcijan różnych wyznań, a także szczególnej refleksji nad ideą ekumenizmu. Jakie podejście do ekumenizmu mają Kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej?
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywa się co roku od 18 do 25 stycznia. Chrześcijanie różnych wyznań na całym świecie spotykają się na ekumenicznych nabożeństwach, modlitwach, konferencjach, koncertach i innych spotkaniach. Uczestniczą w nich Kościoły członkowskie Polskiej Rady Ekumenicznej, które od kilkudziesięciu lat są zaangażowane w ruch ekumeniczny.
Dla przedstawicieli Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (luteran) ekumeniczne otwarcie jest elementem ich tożsamości wyznaniowej. Wystarczającym warunkiem jedności chrześcijan jest wspólne głoszenie Ewangelii i udzielanie zgodnie z nakazem Chrystusowym sakramentów: chrztu i Wieczerzy Pańskiej (Eucharystii). Warunkiem jedności dla luteran nie jest uznanie innego – ponad lub obok Słowa Bożego – autorytetu w Kościele, jednakowa organizacja Kościoła, ceremonie liturgiczne lub jednomyślność we wszystkich sprawach wiary. Widzialna jedność i jej pragnienie Kościoła realizują się we wspólnym świadectwie na rzecz Ewangelii oraz we wspólnej Eucharystii.
Zjednoczony Kościół Metodystyczny, którego częścią jest Kościół Ewangelicko-Metodystyczny w Polsce, tak określa swój stosunek do zaangażowania ekumenicznego: „Jedność chrześcijańska opiera się na teologicznym zrozumieniu, że przez wiarę w Jezusa Chrystusa stajemy się współczłonkami jednego ciała Chrystusowego. Jedność chrześcijan nie jest kwestią wyboru, lecz jest darem, który należy przyjąć i wyrazić. (…) Angażujemy się na wiele sposobów, aby fakt wzajemnego uznania Kościołów, wiernych i służby, doprowadził nas do wspólnego uczestnictwa w Komunii Świętej całego ludu Bożego” (Księga Dyscypliny ZKM).
Kościół Ewangelicko-Reformowany angażował się w dążenia zjednoczeniowe polskiego ewangelicyzmu już od XVI w. Od XX w. angażuje się w ruch ekumeniczny, tak jak go dzisiaj rozumiemy. Podpisał dokumenty o współpracy bilateralnej z różnymi Kościołami. Aktywnie uczestniczy w wydarzeniach ekumenicznych.
Kościół Polskokatolicki pozostaje otwarty na dialog ekumeniczny, współpracę między Kościołami, która obfituje w pozytywne dzieła i pomaga przełamać wzajemne uprzedzenia i niechęć. Organizator Kościoła Polskokatolickiego bp Franciszek Hodur wspominał w swoich pismach o wspólnych źródłach wszystkich chrześcijan, modlitwie i liturgii, która może jednoczyć wierzących. Ruch starokatolicki, którego częścią jest Kościół Polskokatolicki, od swojego początku w XIX w. był otwarty na dialog. W historii Kościoła Polskokatolickiego, choć relatywnie krótkiej, znaleźć można zarówno ożywiony dialog ekumeniczny, jak i momenty braku współpracy.
Mariawici są ruchem od początku otwartym na ekumenizm i dialog międzyreligijny oraz z osobami niewierzącymi i nieidentyfikującymi się z żadną religią. Ma to swój wyraz w tekstach liturgicznych, objawieniach i wypowiedziach Mateczki św. Marii Franciszki Kozłowskiej, w oficjalnych dokumentach Kościoła oraz artykułach zamieszczanych na łamach mariawickiej prasy. Mariawicka wizja ekumenizmu skoncentrowana jest na zjednoczeniu wokół Sakramentu Ołtarza. Według Mateczki głównym fundamentem zjednoczenia „powinna być wiara i cześć dla Przenajświętszego Sakramentu Ołtarza (…). Każdy Kościół niech też zachowuje swoje zwyczaje, modły i nabożeństwa i niech drugiemu swoich praktyk religijnych nie narzuca. We wszystkiem niech będzie miłość, w rzeczach niekoniecznych do zbawienia – wolność, a w koniecznych jedność”. Ekumenizm wpisany jest w mariawicką tożsamość wyznaniową, a wychowanie do ekumenizmu stanowi element doktryny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
Kościół Prawosławny, pamiętając, że do jedności wzywał Jezus Chrystus mówiąc: „aby wszyscy byli jedno, jak Ty Ojcze we mnie, a ja w Tobie, aby i oni byli w nas jedno…” (J 17,21), modli się o tę jedność podczas każdej liturgii: „o pokój całego świata, stałość świętych Bożych Kościołów i zjednoczenie wszystkich do Pana módlmy się” (Ektenia wielka, św. Liturgia św. Jana Chryzostoma). Stąd wynika obowiązek prawosławnych modlitwy o zjednoczenie podzielonego chrześcijaństwa.
Wszystkie Kościoły członkowskie Polskiej Rady Ekumenicznej należą do Konferencji Kościołów Europejskich, a pięć z nich również do Światowej Rady Kościołów (są to Kościoły: Ewangelicko-Augsburski, Mariawitów, Polskokatolicki i Prawosławny, a pośrednio także Ewangelicko-Metodystyczny, będąc częścią Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego w Europie Środkowej i Południowej). W 2000 r. sześć Kościołów należących do PRE i Kościół Rzymskokatolicki w Polsce przyjęły wspólną deklarację „Sakrament chrztu znakiem jedności” o wzajemnym uznaniu chrztu. W kolejnych latach wszystkie Kościoły PRE i Kościół Rzymskokatolicki ogłosiły kilka innych dokumentów ekumenicznych (na temat ochrony stworzenia, świętowania niedzieli, otwarcia na uchodźców, 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę). Wypracowany został również dokument dotyczący małżeństw mieszanych wyznaniowo, ale od 2011 r. czeka na aprobatę Watykanu.
Znadniemna.pl za Polska Rada Ekumeniczna
Dzisiaj rozpoczyna się Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. To czas wspólnych spotkań i modlitw chrześcijan różnych wyznań, a także szczególnej refleksji nad ideą ekumenizmu. Jakie podejście do ekumenizmu mają Kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej?
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan odbywa się co roku od 18 do
