HomeStandard Blog Whole Post (Page 157)

Narodowe Centrum Kultury w Warszawie ogłasza nabór do XXII edycji (na rok 2023) Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Gaude Polonia”. Program „Gaude Polonia” przeznaczony jest dla młodych twórców i tłumaczy z literatury polskiej z krajów Środkowo-Wschodniej Europy.

Pobyt stypendialny w Polsce będzie trwać od 1 lutego do 31 lipca 2023 roku. Nabór stypendystów odbywa się w drodze konkursu. Od kandydatów wymagana jest znajomość języka polskiego przynajmniej na poziomie podstawowym. Termin zgłoszeń do udziału w programie upływa 15 października 2022 roku.

Wymagane dokumenty:

– wniosek o przyznanie stypendium;
– minimum 2 rekomendacje od twórców uznanych w wybranej przez kandydata dziedzinie;
– portfolio na pendrive.

Wnioski o stypendium prosimy składać bezpośrednio w Narodowym Centrum Kultury w Warszawie:

ul. Płocka 13, 01-231 Warszawa

Szczegółowy regulamin programu można znaleźć na stronie:
https://www.nck.pl/…/programy/gaude-polonia/dokumenty

Dodatkowe informacje o programie można uzyskać w Narodowym Centrum Kultury w Warszawie

tel. 48-22-210-01-21,

e-mail: [email protected].

Znadniemna.pl

Narodowe Centrum Kultury w Warszawie ogłasza nabór do XXII edycji (na rok 2023) Programu Stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP „Gaude Polonia”. Program „Gaude Polonia” przeznaczony jest dla młodych twórców i tłumaczy z literatury polskiej z krajów Środkowo-Wschodniej Europy. Pobyt stypendialny w Polsce będzie trwać

„Dla pokoju” – pod takim hasłem odbył się 20 sierpnia br. tegoroczny koncert galowy 27. Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie. Podczas wydarzenia wystąpiły zespoły z Polski, Ukrainy, Białorusi i Litwy.

Festiwal Kultury Kresowej to spotkania tych, co Kresy opuścili, z tymi, co na nich żyją. To uznanie dla ich wierności językowi i kulturze polskiej.

W tym roku Białoruś reprezentowali na Festiwalu artyści z Grodzieńszczyzny i Ziemi Mińskiej.

Na scenie mrągowskiego amfiteatru już trzeci raz pojawił się lubiany przez miejscową publiczność Zespół Rodzinny Żychów ze Smorgoni. 

Trzypokoleniową rodzinę Żychów, los rozdzielił na dwa kraje. Rodzice – Czesław i Inna Żych, dwaj synowie – Marek i Dominik oraz starsza córka Jana z rodziną przenieśli się do Gdyni. Ich młodsza córka Paulina z rodziną została na Białorusi. Udział w 27. Festiwalu dał im możliwość spotkania i wspólnej gry.

W repertuarze rodziny dominuje instrumentalna muzyka regionalna Smorgońszczyzny.

Białoruskim debiutantem tegorocznego  festiwalu w Mrągowie został zespół wokalny Liber Cante z Mińska. Ta grupa wokalna w minionych latach zachwycała śpiewem publiczność różnych wydarzeń muzycznych w Polsce i na Białorusi, a rok temu zdobyła Grand Prix IV Polonijnego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

Zespół Liber Cante istnieje od 2018 roku. Został założony w Mińsku, w Związku Polaków na Białorusi, przez dyrygent i kierownik artystyczną Katarzynę Michal. Jest to zespół amatorski, skupiający artystów w różnym wieku. W repertuarze zespołu są pieśni patriotyczne i religijne oraz piosenki ludowe i biesiadne. Liber Cante bierze udział w okolicznościowych imprezach kulturalnych i religijnych na Białorusi (Mińsk, Baranowicze, Lida, Grodno) i w Polsce, dba o oprawę muzyczną mszy świętych w kościele św. Rocha w Mińsku.

Występ polskich artystów z Białorusi z uwagi na trudną sytuację Polaków w tym kraju, ciągle prześladowanych za przywiązanie do polskiej kultury, historii i języka, sprawiały, że u niejednego widza na sali w oku zakręciła się łezka współczucia dla nielekkiej doli kresowych rodaków.

Znadniemna.pl na podstawie gazetaolsztynska.pl/Fot.: Biblioteka Miejska w Mrągowie

"Dla pokoju" - pod takim hasłem odbył się 20 sierpnia br. tegoroczny koncert galowy 27. Festiwalu Kultury Kresowej w Mrągowie. Podczas wydarzenia wystąpiły zespoły z Polski, Ukrainy, Białorusi i Litwy. Festiwal Kultury Kresowej to spotkania tych, co Kresy opuścili, z tymi, co na nich żyją. To

Naszym Czytelnikom udało się zarejestrować zbrodnicze działania władz białoruskich na cmentarzu żołnierzy Armii Krajowej w Surkontach.

Przestępstwo znieważenia zwłok, prochów ludzkich lub grobu jest zbrodnią karalną we wszystkich cywilizowanych systemach prawnych na świecie. Reżimowi dyktatorskiemu Aleksandra Łukaszenki, który nie dba o życie i zdrowie własnych obywateli wartości związane z  oddawaniem szacunku zmarłym niezależnie od tego, jakie poglądy wyznawali za życia, są głęboko obce.

Dowodzą tego publikowane niżej zdjęcia zrównanego z ziemią Cmentarza Żołnierzy Armii Krajowej w Surkontach.

Nie mając możliwości  zatrzymania zbrodniarzy i wyrównania rachunków za wyrządzone bestialstwo pozostaje nam tylko zawierzyć się Bożej Mądrości oraz Sprawiedliwości i modlić słowami Aktu oddania się Jezusowi:

Jezu, Ty się tym zajmij…

Znadniemna.pl

Naszym Czytelnikom udało się zarejestrować zbrodnicze działania władz białoruskich na cmentarzu żołnierzy Armii Krajowej w Surkontach. Przestępstwo znieważenia zwłok, prochów ludzkich lub grobu jest zbrodnią karalną we wszystkich cywilizowanych systemach prawnych na świecie. Reżimowi dyktatorskiemu Aleksandra Łukaszenki, który nie dba o życie i zdrowie własnych obywateli

Dzisiaj rano, nasza Czytelniczka powiadomiła redakcję, że od samego rana jest równany z ziemią cmentarz żołnierzy Armii Krajowej w Surkontach.

Według uzyskanych przez nas informacji, dewastacja cmentarza przypomina zakrojoną na szeroką skalę operację specjalną. Drogi do miejsca, w którym odbywa się akt barbarzyństwa są blokowane przez milicję. A oburzeni miejscowi mieszkańcy, próbujący zarejestrować popełnianą zbrodnię  są straszeni więzieniem. To jest też powód dla którego jak dotąd nie udało się zrobić zdjęcia tego dziejącego się niewyobrażalnego dla XXI wielu bestialstwa.

Znadniemna.pl

Dzisiaj rano, nasza Czytelniczka powiadomiła redakcję, że od samego rana jest równany z ziemią cmentarz żołnierzy Armii Krajowej w Surkontach. Według uzyskanych przez nas informacji, dewastacja cmentarza przypomina zakrojoną na szeroką skalę operację specjalną. Drogi do miejsca, w którym odbywa się akt barbarzyństwa są blokowane przez

O zniszczeniu upamiętnienia żołnierzy Armii Krajowej, do którego doszło we wsi Piaskowce w rejonie werenowskim na Grodzieńszczyźnie  informuje witryna wb24.org.

Redakcja wb24.org twierdzi, że otrzymała od swojego czytelnika zdjęcie  potłuczonej na małe fragmenty marmurowej tablicy, która była wmurowana u podstawy krzyża, upamiętniającego pomordowanych w 1945 roku przez funkcjonariuszy NKWD pod Piaskowcami żołnierzy Armii Krajowej.

Fot.: wb24.org

Inskrypcja na stłuczonej po barbarzyńsku tablicy, opatrzonej symbolem Polski Walczącej głosiła:

PAMIĘCI POLAKÓW POMORDOWANYCH W

PIASKOWCACH 12/13 MARCA 1945 R.

CZEŚĆ ICH PAMIĘCI

Tragedia Piaskowska zdarzyła się w dniach 12 – 13 marca 1945 roku, kiedy podszywająca się pod antyradziecki oddział partyzancki grupa specjalna NKWD, po zawiązaniu współpracy z oddziałem kpr. Franciszka Weremowicza „Kuny”, w nocy wymordowała blisko czterdziestu śpiących polskich żołnierzy oraz dwudziestu cywilów, którzy dali im nocleg. Według niektórych badaczy historii ziemi raduńskiej zwłoki zamordowanych w Piaskowcach Polaków Sowieci zawieźli na raduński rynek i wyłożyli na pokaz, aby zastraszyć miejscową ludność i złamać w niej ducha antysowieckiego oporu. Część akowców w tym Niemcy i Francuz wyrwali się przez pierścień sowieckich wojsk otaczających wieś Piaskowce.

O świcie 13 marca 1945 r. NKWD przystąpiło do mordowania wykrytych rezerwistów z siatki konspiracyjnej we wsiach: Siewruki, Bobrowniki, Zaprudzianie, Śmilginie, Lipkunce, Rukance, Kurdziuki. Wówczas zamordowano w sposób bestialski 23 osóby. Pomordowani spoczęli na przylegających do tych wsi cmentarzach.

Lista pomordowanych 13 marca 1945 roku została sporządzona przez Piotra Kuźmicza ze wsi Kunieje:

Wincenty Jodko – wieś Bobrowniki, Adolf Tusiło – wieś Sobakińce, Paweł Jacewicz – wieś Siewruki, Robert Karpowicz, Wacław Misiejka, Kazimierz Mikuć, Antoni Szyrma, Józef Wieramowicz – wieś Kurdziuki, Józef Filipczyk, Leon Filipczyk, Wincenty Katowicz, Wincenty Katowicz s. Michała – wieś Śmilginie, Stanisław Filipczyk, Stanisław Sawicki, Piotr (nauczyciel) – wieś Zaprudzianie, Stanisław Gremza, Michał Gremza, Kazimierz Gremza, Julian Michnoić – wieś Lipkunce, Anna Nawrocka, Bonifacy Wińcza, Jan Górski, Stanisław Górski– wieś Rukańce.

Nazwiska pomordowanych 12 marca 1945 r, w Piaskowcach umieszczone są na tablicy pamiątkowej na cmentarzu w Raduniu.

Symboliczne upamiętnienie w Piaskowcach powstało w październiku 2011 r. dzięki staraniom Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lidzkiej na czele z Aleksandrem Kołyszko.

Znadniemna.pl

O zniszczeniu upamiętnienia żołnierzy Armii Krajowej, do którego doszło we wsi Piaskowce w rejonie werenowskim na Grodzieńszczyźnie  informuje witryna wb24.org. Redakcja wb24.org twierdzi, że otrzymała od swojego czytelnika zdjęcie  potłuczonej na małe fragmenty marmurowej tablicy, która była wmurowana u podstawy krzyża, upamiętniającego pomordowanych w 1945 roku przez

Dzisiaj, 24 sierpnia, pożegnaliśmy w Lidzie członka Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej kpt. Józefa Nowika ps. „Burzyński”. Żołnierz 2  batalionu 77 Pułku Piechoty AK Okręgu Nowogródzkiego zmarł wczoraj, w wieku 96 lat.

W ostatniej drodze Bohaterowi towarzyszyli Rodzina, najbliżsi, Polacy z Lidy, Sybiracy oraz konsul generalny RP w Grodnie Andrzej Raczkowski wraz konsul RP Anną Pustuł.

– Żegnamy cię Panie Kapitanie z ogromnym smutkiem – powiedział konsul generalny Andrzej Raczkowski, składając Rodzinie i Najbliższym wyrazy głębokiego współczucia.

Na swojej stronie Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej w Warszawie oddało hołd bohaterowi zamieszczając nekrolog:

„Z wielkim żalem Zarząd Stowarzyszenia informuje o odejściu w dniu dzisiejszym na Białorusi na wieczną wartę kolejnego Kresowego Żołnierza Niezłomnego – kpt. Jana Nowika ps. „Burzyński”. W czasie II wojny światowej żołnierz 2 batalionu 77 Pułku Piechoty AK Okręgu Nowogródzkiego, uczestnik wielu potyczek. Po nastaniu ZSRR przez 9 lat ukrywał się przed aresztowaniem przez NKWD. Dobry, pogodny człowiek. Uczestnik wielu wydarzeń organizowanych przez organizacje kombatanckie, których był członkiem – naszego Stowarzyszenia i Stowarzyszenia Żołnierzy AK na Białorusi. Zawsze stawiał się na wezwanie ze swymi kolegami kombatantami AK. Odpoczywaj w pokoju, Panie Kapitanie. Dobrze zasłużyłeś się Najjaśniejszej Rzeczypospolitej! Zarząd i członkowie Stowarzyszenia”

Po odejściu na wieczną Wartę kpt. Jana Nowika na Białorusi, według konsula generalnego RP w Grodnie Andrzeja Raczkowskiego, pozostało ośmiu żyjących żołnierzy Armii Krajowej.

Cześć Jego pamięci!

Znadniemna.pl

Dzisiaj, 24 sierpnia, pożegnaliśmy w Lidzie członka Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej kpt. Józefa Nowika ps. „Burzyński”. Żołnierz 2  batalionu 77 Pułku Piechoty AK Okręgu Nowogródzkiego zmarł wczoraj, w wieku 96 lat. W ostatniej drodze Bohaterowi towarzyszyli Rodzina, najbliżsi, Polacy z Lidy, Sybiracy oraz konsul generalny RP

15 lat temu, 24 sierpnia 2007 roku, Polacy z Litwy, Ukrainy, Białorusi oraz repatrianci z Kazachstanu demonstrowali w Warszawie w sprawie przyjęcia przez Sejm ustawy o Karcie Polaka. Polacy ze Wschodu spotkali się z przedstawicielami najwyższej władzy państwowej RP w tym z premierem Jarosławem Kaczyńskim, wicemarszałkiem Senatu Krzysztofem Putrą, marszałkiem Senatu Ludwikiem Dornem oraz przedstawicielami największych partii politycznych. Na ręce Jarosława Kaczyńskiego została złożona petycja, podpisana przez przedstawicieli związków Polaków ze Wschodu, w której podkreśla się szczególne znaczenie Karty Polaka dla wszystkich rodaków mieszkających na Wschodzie.

Warszawa, 24.08.2007 rok. Prezes ZPB Andżelika Borys, wiceprezes ZPB Józef Porzecki, prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie Emilia Chmielowa, sekretarz Związku Polaków na Litwie Edward Trusiewicz i Prezydent Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych Tadeusz Pilat

Przemawia prezes ZPB Andżelika Borys

Warszawa, 24.08.2007 rok. Prezes ZPB Andżelika Borys pokazuje dziennikarzom Apel do Premiera RP Jarosława Kaczyńskiego

Warszawa, 24.08.2007 rok. Od lewej: Premier RP Jarosław Kaczyński, prezes ZPB Andżelika Borys i kapelan ZPB Aleksander Szemet

Warszawa, 24.08.2007 rok. Premier RP Jarosław Kaczyński rozmawia z Polakami

Warszawa, 24.08.2007 rok. Premier RP Jarosław Kaczyński i Michał Dworczyk, doradca premiera RP do spraw Polonii, który brał aktywny udział w pracach nad projektami ustaw o Karcie Polaka

Warszawa, 24.08.2007 rok. Premier RP Jarosław Kaczyński i mjr Weronika Sebastianowicz, prezes Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej

Warszawa, 24.08.2007 rok. Spotkanie z Wicemarszałkiem Senatu RP Krzysztofem Putrą przed Senatem RP

Na górnym foto: Warszawa, 24.08.2007 rok. Prezes Związku Polaków na Białorusi Andżelika Borys podpisuje Apel do Premiera RP. Po lewej – Marek Bućko, sekretarz Zarządu Fundacji Wolność i Demokracja, w latach 2000-2005 radca Ambasady RP na Białorusi

Znadniemna.pl/Foto Archiwum redakcji Znadniemna.pl

 

15 lat temu, 24 sierpnia 2007 roku, Polacy z Litwy, Ukrainy, Białorusi oraz repatrianci z Kazachstanu demonstrowali w Warszawie w sprawie przyjęcia przez Sejm ustawy o Karcie Polaka. Polacy ze Wschodu spotkali się z przedstawicielami najwyższej władzy państwowej RP w tym z premierem Jarosławem Kaczyńskim, wicemarszałkiem

„Z wielkim żalem zawiadamiam, że dzisiaj, 2022.08.23, zmarł kpt. Józef Nowik ps. Burzyński, urod. 1926.06.28, Lidski r-n, Wieczne Odpoczywanie racz Mu dać Panie”– poinformowała na swoim profilu facebookowym płk Weronika Sebastianowicz, prezes Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej przy ZPB.

Śp. kpt. Józef Nowik ps. Strzelec

Kapitan Józef Nowik ps. „Burzyński” pochodził z okolic Lidy. Urodził się 28 czerwca 1926 roku we wsi Brędzieniata, powiatu lidzkiego, województwa nowogródzkiego. Był żołnierzem 2. kompanii Antoniego, II Batalionu 77 PP Armii Krajowej na Nowogródczyźnie, por. Jana Borysewicza ps. „Krysia” (03.01.1943-1944 r. Okręg Nowogródzki „Nów” AK – 77 Pułk Piechoty AK, 5 batalion – dow. kpt Stanisław Truszkowski ps. Sztremer”, 5 kompania – dow. Antoni Bożyński – red). Uczestnik wielu bitew z Niemcami, Litwinami i Sowietami.

Zmarły bohater brał udział w operacji „Ostra Brama”, w wyniku której siłami oddziałów wileńskiej i nowogródzkiej partyzantki AK i Armii Czerwonej uwolniono Wilno spod okupacji niemieckiej. Ujawnienie się przed Sowietami, wynikające z chęci współpracy w walce z Niemcami, zakończyło się jednak tragicznie dla wielu żołnierzy AK. Rozbrojeni bowiem żołnierze AK, wśród których znajdowało się 650 oficerów i podoficerów, w większości zostali skierowani do zorganizowanego doraźnie obozu w Miednikach, gdzie spotkały ich pierwsze represje.

Ile osób tam trafiło? Według różnych źródeł od 4,4 tys. do ponad 6 tys. W świetle sowieckich dokumentów w ciągu trwającej dwa dni operacji miano rozbroić „7924 żołnierzy i oficerów z czego 4400 zostało odstawionych” do obozu w Miednikach, gdzie ulokowani zostali „w stajniach i pod gołym niebem” (około 2,5 tys. miano zwolnić do domów).

Wśród nich był i śp. kpt. Józef Nowik, którego aresztowano z bronią w ręku pod Wilnem w Miednikach 15 lipca 1944 roku. Prowizoryczny obóz dla żołnierzy AK Sowieci zorganizowali latem 1944 roku na terenie zrujnowanego zamku w Miednikach Królewskich, położonych 28 km na południe od Wilna, skąd 6 listopada 1945 roku kpt. Nowikowi udało się uciec.

Przez 9 lat były żołnierz AK ukrywał się przed funkcjonariuszami NKWD, którzy chcieli go aresztować. W 1966 roku powrócił do wsi Brędzieniata pod Lidą, w której potem zamieszkał.

Zmarł kpt. Józef Nowik 23 sierpnia w Lidzie w wieku 96 lat.

Część Jego pamięci!

Znadniemna.pl

"Z wielkim żalem zawiadamiam, że dzisiaj, 2022.08.23, zmarł kpt. Józef Nowik ps. Burzyński, urod. 1926.06.28, Lidski r-n, Wieczne Odpoczywanie racz Mu dać Panie"– poinformowała na swoim profilu facebookowym płk Weronika Sebastianowicz, prezes Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej przy ZPB. [caption id="attachment_57716" align="alignnone" width="845"] Śp. kpt. Józef Nowik ps.

„Poznajemy, pamiętamy, naśladujemy…”  na obóz o takiej nazwie zaprosiło w dniach 14- 21 sierpnia do Węgrowa młodzież szkolną z Białorusi Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej z siedzibą w Warszawie.

Już drugi dzień pobytu na obozie przypadł na 102. rocznicę  Bitwy Warszawskiej, na której cześć 15 sierpnia obchodzi swoje święto Wojsko Polskie. Obozowicze z Białorusi mieli w tym dniu okazję odwiedzić Ossów, w którym  w ramach obchodów rocznicy Cudu nad Wisłą zorganizowano rekonstrukcję jednej z najważniejszych bitew w dziejach ludzkości sprzed 102. lat.

Obserwacja rekonstrukcji bitwy i udział w zorganizowanym przez Ministerstwo Obrony Narodowej RP Pikniku  Wojskowym  pozostawiły niezapomniane wrażenia oraz stały się doskonałą lekcją historii o wydarzeniach, które  miały wpływ na losy narodów i państw Europy.

Kolejne dni przebywania na obozie również były wypełnione w ważne wydarzenia rekreacyjno-edukacyjne. W ramach poznawania historii Polski polska młodzież z Białorusi  w jednym z dni pobytu zwiedziła Warszawę. W kolejnym dniu grupa obozowiczów miała okazję poćwiczyć pływanie w Parku Wodnym w Siedlcach.

Niezwykle ciekawą stała się dla młodzieży polskiej z Białorusi  swego rodzaju lekcja z  ekonomii, odbyta podczas zwiedzania Muzeum Pieniądza w Warszawie.

 

O pokarm duchowy dla młodzieży organizatorzy zadbali, zapraszając młodych ludzi do Muzeum Diecezjalnego im Jana Pawła II w Drohiczynie. Podczas zwiedzania  tego podlaskiego miasteczka młodzi ludzie napotkali więcej atrakcji. Zwiedzili bowiem  Pomnik Niepodległości Polski na Górze Zamkowej biorąc  przy okazji udział w  warsztatach  historycznych. Drohiczyn został zapamiętany także z powodu obcowania z niezwykle miłymi zwierzętami, jakimi są przybysze z Ameryki Południowej – alpaki.

Czas spędzony na obozie w Węgrowie stał się dla polskiej młodzieży z Białorusi także czasem spędzanym w rywalizacji sportowej, integracji przy grillu oraz organizowanych wieczorami przeglądów talentów artystycznych.

Organizatorzy obozu ze Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej, żegnając gości z Białorusi zachęcali ich do starannej nauki języka polskiego w ciągu nadchodzącego roku szkolnego. Aktywny udział w zajęciach, które będą organizowane dla młodych ludzi online, jest warunkiem zakwalifikowania się na obóz, który zostanie zorganizowany podczas wakacji letnich także w przyszłym roku.

Znadniemna.pl

„Poznajemy, pamiętamy, naśladujemy…”  na obóz o takiej nazwie zaprosiło w dniach 14- 21 sierpnia do Węgrowa młodzież szkolną z Białorusi Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej z siedzibą w Warszawie. Już drugi dzień pobytu na obozie przypadł na 102. rocznicę  Bitwy Warszawskiej, na której cześć 15 sierpnia

83 lata temu, 23 sierpnia 1939 r., minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop oraz ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRS Wiaczesław Mołotow podpisali sowiecko-niemiecki pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem dodatkowym, którego konsekwencją był IV rozbiór Polski.

Dokument tajnego protokołu do paktu z 23 sierpnia 1939 r. z podpisami J. Ribbentropa i W. Mołotowa. Tekst niemiecki. Fot. ThoralfSchade/commons.wikimedia.org/CC BY-SA 4.0

Podpisany przez Joachima von Ribbentropa i Wiaczesława Mołotowa tajny protokół dodatkowy, stanowiący integralną część  zawartego wówczas paktu o nieagresji pomiędzy III Rzeszą i ZSRS, składał się z czterech punktów.

W pierwszym z nich zapisano, że: „W wypadku terytorialnych i politycznych przekształceń na terenach należących do państw bałtyckich (Finlandia, Estonia, Łotwa i Litwa) północna granica Litwy stanowić będzie jednocześnie granicę stref interesów Niemiec i ZSRS. W związku z tym obie strony uznają zainteresowanie Litwy w stosunku do rejonu Wilna”.

Drugi punkt, bezpośrednio dotyczący Polski, brzmiał następująco: „W wypadku terytorialnych i politycznych przekształceń na terenach należących do Państwa Polskiego granica stref interesów Niemiec i ZSRS przebiegać będzie w przybliżeniu po linii rzek Narwi, Wisły i Sanu. Kwestia, czy w obopólnym interesie będzie pożądane utrzymanie niezależnego Państwa Polskiego i jakie będą granice tego państwa, będzie mogła być ostatecznie wyjaśniona tylko w toku dalszych wydarzeń politycznych. W każdym razie oba rządy rozstrzygną tę kwestię na drodze przyjaznego porozumienia”.

Kolejny z punktów odnosił się do obszaru Europy Południowo-Wschodniej. Strona sowiecka podkreśliła w nim swoje zainteresowanie Besarabią (należącą do Rumunii), natomiast strona niemiecka wyraziła całkowity brak zainteresowania, co do tych terenów.

W ostatnim punkcie dokumentu stwierdzano: „Niniejszy protokół będzie traktowany przez obie strony, jako najściślej tajny”.

Tylnymi drzwiami

Nie sposób opisać konsternacji, jaka zapanowała w Europie. Zdumieni byli zarówno sojusznicy Hitlera, jak i jego odwieczni wrogowie. Dla Japonii i Włoch podpisanie sojuszu z ZSRS było pogwałceniem paktu antykominternowskiego z 1936 roku oraz paktu stalowego z maja 1939 roku, które zakładały, że o ważnych posunięciach politycznych Hitler będzie informował swych sojuszników. Z kolei Anglicy i Francuzi oskarżali ZSRR o dwulicowość, nie pamiętając przy tym o tajnych pertraktacjach, jakie jeszcze w lipcu 1939 roku prowadziły z Hitlerem.

Podpisanie paktu miało wpływ na decyzję o rozpoczęciu II wojny światowej. Dzięki porozumieniu Hitler mógł rozpocząć wojnę nie bojąc się oskarżeń, że jest jedynym agresorem w Europie.

23 sierpnia, w rocznicę podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow, przypada Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu, obchodzony z inicjatywy Parlamentu Europejskiego. Dzień ten ma uświadamiać Europejczykom, czym były oba totalitaryzmy oraz przypominać mieszkańcom zachodniej Europy, jakie piętno odcisnął stalinizm na krajach Europy Wschodniej.

Znadniemna.pl/PAP

83 lata temu, 23 sierpnia 1939 r., minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop oraz ludowy komisarz spraw zagranicznych ZSRS Wiaczesław Mołotow podpisali sowiecko-niemiecki pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem dodatkowym, którego konsekwencją był IV rozbiór Polski. [caption id="attachment_57671" align="alignnone" width="1024"] Dokument tajnego protokołu

Przejdź do treści