Licząca około sto osób grupa działaczy Związku Polaków na Białorusi z Grodna, Obuchowa, Skidla, Wołkowyska, Mińska i Brześcia zwiedzała w niedzielę, 26 lipca, miejsca polskiej pamięci narodowej w obwodzie brzeskim.
Różana. Wyremontowana brama główna i odbudowane kordegardy pałacu rodu Sapiehów
Pierwszym punktem zwiedzania stała się Różana i pięknie restaurowany, jeden z najokazalszych w Wielkim Księstwie Litewskim, siedemnastowieczny pałac Sapiehów, będący rezydencją najwybitniejszego przedstawiciela rodu – hetmana i kanclerza wielkiego litewskiego Lwa Sapiehy.
Mimo tego, że korpus główny pałacu wciąż przebywa w ruinie, władze białoruskie w ramach programu „Zamki Białorusi” przepięknie odremontowały bramę główną rezydencji i kordegardy po obu jej stronach, w których mieści się Muzeum „Różański Kompleks Pałacowy Sapiehów”.
Zrujnowany korpus główny pałacu, galerie arkadowe, prawa oficyna mieszcząca niegdyś teatr
Przewodnik wycieczki, znany krajoznawca i publicysta Witold Iwanowski, przy okazji zwiedzania pałacu Sapiehów przypomniał zwiedzającym o barwnej i bogatej historii niezwykle zasłużonego dla Rzeczypospolitej Obojga Narodów książęcego rodu.
Ruiny korpusu głównego pałacu (bez sklepień) z mocno wysuniętym ryzalitem ozdobionym dwiema parami doryckich kolumn na potężnych cokołach, pilastrami i trójkątnym frontonem
Lewa galeria arkadowa na parach kolumn toskańskich
Opowiedział też o osobistym spotkaniu z ostatnim żyjącym potomkiem magnackiej dynastii, który odwiedzał rodzinne strony swoich przodków na przełomie minionego i bieżącego stuleci.
Prawa oficyna mieszcząca niegdyś teatr
Z Różany trasa wycieczki poprowadziła do znanej każdemu polskiemu patriocie na Białorusi, miejscowości Kosów Poleski. W tej niedużej miejscowości mieści się odnowiona staraniami rządów Stanów Zjednoczonych Ameryki i Rzeczypospolitej Polskiej siedziba rodu Kościuszków, i najwybitniejszego syna tej zasłużonej dla Polski dynastii Andrzeja Tadeusza Bonawentury Kościuszki, który jest bohaterem narodowym Polski i USA, honorowym obywatelem Francji, a od niedawno, jak wynika z napisu na kamieniu z tablicą pamiątkową w dworku Kościuszków, także „synem ziemi białoruskiej”.
Mereczowszczyzna (Kosów). Dwór Kościuszków
Budynek, w którym Naczelnik powstania spędził tylko pierwsze 12 lat życia, spłonął w 1942 r. Na początku XXI w. podjęto decyzję o jego odbudowie przy finansowym wsparciu ambasady amerykańskiej w Mińsku
– Po prawie dwustu latach zapomnienia Białoruś wreszcie usynowiła postać, będącą jedną z najwybitniejszych w historii nie tylko Polski, czy USA, lecz Europy i świata – zjadliwie komentował napis na tablicy pamiątkowej Witold Iwanowski.
Widok z dworu
W Kosowie wycieczkowicze mieli okazję obejrzeć odnawiany, największy z zachowanych na terenie współczesnej Białorusi we względnie nienaruszonym stanie, pałac rodu Pusłowskich.
Pałac Pusłowskich
Neogotycki pałac zbudowany w 1838 roku przez hrabiego Wandalina Pusłowskiego według projektu zdolnego architekta Franciszka Jaszczołda, jednego z prekursorów neogotyku na ziemiach polskich. W budowie brał udział także inny znany architekt – Władysław Marconi
Widok fasady głównej
Kolejnym punktem wyprawy Polaków stał się Kobryń, gdzie działacze ZPB nawiedzili polskie nekropolie wojskowe – kwatery wojskowe z 1920 i 1939 roku przy kościele Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, oraz cmentarz przy świątyni prawosławnej na ulicy Pierwszomajskiej, gdzie także spoczywają żołnierze walczący w wojnie polsko-bolszewickiej oraz znajduje się grób rodziny Mickiewiczów.
Kościół Zaśnięcia NMP w Kobryniu
Mały cmentarz wojskowy z grobami żołnierzy polskich poległych w latach I wojny światowej, polsko-bolszewickiej w 1920 oraz w latach 1939-45
Kwatera żołnierzy polskich poległych w wojnie 1920 r. Nagrobki wydobyte z ziemi i odrestaurowane w 2000 r. staraniem proboszcza kościoła
Cmentarz żołnierzy polskich poległych w latach 1914-1920
Grób prof. Aleksandra Mickiewicza i jego rodziny
Ostatnim punktem trasy zwiedzania miejsc polskiej pamięci narodowej na ziemi brzeskiej stał się Wołczyn – miejscowość, w której się urodził ostatni król Rzeczypospolitej Polskiej Stanisław August Poniatowski.
Kościół Św. Trójcy w Wołczynie
W Wołczynie Polacy obejrzeli pięknie odnawiany między innymi przez Fundację Polska Miedź, ufundowany jeszcze przez ojca króla – Stanisława Poniatowskiego kościół Najświętszej Trójcy.
W kościele Najświętszej Trójcy przez kilka dziesięcioleci w minionym stuleciu spoczywały szczątki ostatniego króla Polski. O perypetiach, związanych z ich transportem z Leningradu, złożeniem w krypcie kościoła i przekazaniem do Polski w szczegółach opowiedział uczestnikom wycieczki Witold Iwanowski.
Ksiądz proboszcz Andrzej Borodzicz
Niedzielna podróż Polaków nie mogła się obejść bez udziału w Mszy świętej, którą na schodach przy wejściu głównym do świątyni, w której środku trwa renowacja, odprawił miejscowy proboszcz ksiądz Andrzej Borodzicz. Po nabożeństwie kapłan otworzył kościół, zapraszając wiernych, aby obejrzeli, na jakim etapie są prace renowacyjne jego wnętrza. Ksiądz Andrzej zapewnił, że zgodnie z założeniem już we wrześniu ma odbyć się rekonsekracja kościoła w Wołczynie, którego odbudowa i oddanie do użytku było marzeniem jeszcze śp. kardynała Kazimierza Świątka.
Po zakończeniu zwiedzania miejsc polskiej pamięci narodowej na ziemi brzeskiej działacze ZPB udali się nad malowniczy brzeg stawu w leżącej koło Wołczyna miejscowości Katery.
Na łonie natury odbył się improwizowany koncert polskiej piosenki w wykonaniu artystów z Oddziału ZPB w Mińsku, wyróżniającego się bogactwem talentów muzycznych. Z zaproszenia prezesa ZPB Mieczysława Jaśkiewicza do udziału we wspólnej z działaczami organizacji zabawie nad jeziorem, wieńczącej nasyconą wrażeniami i przeżyciami podróż, skorzystał ks. Andrzej Borodzicz.
Znadniemna.pl
