4 marca 1484 roku w Grodnie w wieku 25 lat w opinii świętości zmarł królewicz Kazimierz Jagiellończyk. Jego kult zaczął się rozpowszechniać natychmiast po śmierci młodzieńca, a wkrótce po pogrzebie namiestnika królewskiego w Koronie Królestwa Polskiego zaczęły dziać się cuda przypisywane jego wstawiennictwu. Przedwcześnie zmarły
„Wino spływało na trupy poległych, których na miejscu obozu było wiele i widziano, jak zmieszane z krwią zabitych ludzi i koni płynęło czerwonym strumieniem aż na łąki wsi Stębarka” – pisał o zwycięstwie pod Grunwaldem Jan Długosz. Do bitwy doszło 15 lipca 1410 roku. Krzyżacy zgromadzili
Dziś mija 540. rocznica śmierci św. Kazimierza, królewicza polskiego, patrona Litwy i Polski, a także diecezji grodzieńskiej Kościoła Rzymskokatolickiego. Święty wyróżniał się szczególną czystością ducha i miłosierdziem względem ubogich. Przy boku ojca brał czynny udział w życiu politycznym. Był gorliwym czcicielem Eucharystii i Najświętszej Maryi
Kazimierz IV Jagiellończyk przez wielu uważany jest za najwybitniejszego przedstawiciela dynastii jagiellońskiej. Po 45 latach panowania w Koronie i 52 na Litwie Jagiellonowie stali się jedną z czołowych dynastii panujących w Europie. To za jego rządów, po wojnie trzynastoletniej, Korona odzyskała Pomorze Gdańskie. [caption id="attachment_56663" align="alignnone"