Od przedszkolaków po dorosłych – taka jest różnica wiekowa uczniów, uczęszczających do działającej przy Oddziale Związku Polaków w Mińsku Szkoły Społecznej Języka Polskiego. O początkach powstania placówki i jej dniu dzisiejszym opowiedziała nam dyrektor szkoły Polina Juckiewicz.
Dyrektor szkoły Polina Juckiewicz podczas zajęć z najmłodszymi
Pani dyrektor jest z wykształcenia nauczycielką i swoją przygodę pedagogiczną zaczynała w 1992 roku od pracy w szkole białoruskiej. Przyznaje jednak, że od samego początku pracy w zawodzie nauczyciela marzyła o niedużej szkole kameralnej, w której wszyscy będą nawzajem się znali i szanowali.
„Chciałam, by wszyscy mogli znaleźć w niej inspiracje, by nauczyciele i uczniowie dzielili się swoim entuzjazmem, zapałem i wiedzą, uczyli się innego patrzenia na świat” – wspomina Polina Juckiewicz pierwsze zarysy koncepcji wymarzonej przez nią, jako młodą nauczycielkę, placówki oświatowej.
W dużej mierze marzenia nauczycielki zaczęły się spełniać w 2009 roku, kiedy to prezes Oddziału ZPB w Mińsku Helena Marczukiewicz zaproponowała jej i jej koleżankom stworzyć Szkołę Społeczną Języka Polskiego. Poza entuzjazmem i wizją przyszłej szkoły nowo powstały zespół pedagogiczny nie miał niczego. Z pomocą godnej pochwały inicjatywie oświatowej przyszła mińska parafia pw. św. Szymona i Heleny. Jej proboszcz ks. Władysław Zawalniuk pozwolił nauczycielkom spotykać się z uczniami w pomieszczeniach kościoła parafialnego, szeroko znanego pod nazwą Czerwony Kościół.
Nauczyciele nie mając podręczników i innych pomocy dydaktycznych opracowali własne, nowatorskie programy nauczania, w których uwzględnili przede wszystkim potrzeby i możliwości uczniów. Mimo ograniczeń nauczyciele wprowadzili do programu na przykład elementy techniki przyśpieszonej nauki języka. Nieocenioną wartością dodatnią procesu nauczania stały się spotkania pozalekcyjne, wspólne obchody polskich świąt narodowych, religijnych i innych. Oczywiście tak bogatej i atrakcyjnej oferty zespół pedagogiczny nie mógłby zapewnić bez dostępu do źródeł wiedzy o polskich tradycjach i obyczajach. Na szczęście od samego początku istnienia szkoły, dostęp do swoich zbiorów zaofiarowały uczniom polskiej placówki oświatowej działająca przy Czerwonym Kościele Biblioteka im. Adama Mickiewicza oraz Biblioteka Instytutu Polskiego w Mińsku.
„Było nas pięciu nauczycieli i na samym początku zdołaliśmy zebrać tyle samo niewielkich – do dziesięciu uczniów – grup młodych i dorosłych ludzi, zainteresowanych nauką języka polskiego” – opowiada Polina Juckiewicz. Jako dyrektorce udało jej się stworzyć w niedużym zespole pedagogów i uczniów kameralną, ciepłą, niemalże rodzinną atmosferę.
Z każdym kolejnym rokiem liczba chętnych do nauki w szkole, zanurzenia się w atmosferę polskiej tradycji, życzliwości oraz wzajemnej pomocy zaczęła się zwiększać. Po pięciu latach działalności Szkoła Społeczna Języka Polskiego przy Oddziale ZPB w Mińsku zwiększyła liczbę uczniów ponad czterokrotnie. Obecnie uczęszcza do niej ponad 200 uczniów w różnym wieku, głownie dzieci i młodzież.
Ambicje zespołu pedagogicznego i dyrektor szkoły w miarę rozwoju placówki stawały się coraz większe. Marzyło im się uatrakcyjnienie oferty edukacyjnej i rozciągnięcie jej na najmłodszych Polaków Mińska. Chcieli, żeby do szkoły mogły uczęszczać całe rodziny Polaków, mieszkających w białoruskiej stolicy. Trzeba było stworzyć program wychowania przedszkolnego w języku polskim. Tak się też stało. Obecnie w Szkole Społecznej Języka Polskiego w Mińsku działają dwie grupy dla przedszkolaków. Podczas zajęć z najmłodszymi pedagodzy szkolni kładą nacisk na właściwą adaptację dzieci w społeczeństwie, ich wychowanie muzyczne, naukę rytmiki i tańca. Zajęcia z dziećmi są prowadzone w niewielkich grupach – mniejszych, niż w państwowych przedszkolach.
Panująca w grupach dla najmłodszych ciepła i rodzinna atmosfera sprawia, że rodzice nie mogą się nacieszyć z faktu, iż Szkoła Społeczna Języka Polskiego założyła grupy wychowawcze dla ich pociech. – Czują się tu jak we własnym domu – najczęściej relacjonują samopoczucie najmłodszych uczniów szkoły ich mamy i taty. Mówią, że szkoła daje ich dzieciom poczucie bezpieczeństwa, miłości i akceptacji, atmosferę swobody i pewności siebie, zapewnia rozwój nieskrępowanej ekspresji. – Staramy się pomagać rodzinie w wychowywaniu dziecka na człowieka wrażliwego, otwartego na świat i losy innych, radzącego sobie z przeciwnościami życia – wylicza cele stawiane przez pedagogów w pracy z najmłodszymi dyrektor Szkoły Społecznej Języka Polskiego.
Polina Juckiewicz dodaje, że podczas zajęć zarówno z przedszkolakami, jak i z nieco starszymi dziećmi, lekcje z języka polskiego łączy ona z zajęciami plastycznymi i muzycznymi. Skutkiem takiego połączenia stało się na przykład wykonanie przez dzieci przepięknych kartek świątecznych na Boże Narodzenie. „Wysłałam je do Szkoły Polskiej w Paryżu, a w zamian nasi uczniowie otrzymali kartki od polskich dzieci uczących się w paryskiej szkole” – opowiada pani dyrektor.
Tematykę zajęć nauczyciele zawsze dopasowują do oczekiwań uczniów w zależności od ich wieku i zainteresowań. Na przykład 1 marca, w dniu urodzin Fryderyka Chopina, zajęcia w grupach dla nastolatków poświęcone były wybitnemu polskiemu kompozytorowi.
– Jedna z moich uczennic wyznała mi pewnego razu, że przez cały tydzień czeka na nasze kolejne zajęcia, gdyż Szkoła Społeczna Języka Polskiego stała się dla niej drugą rodziną. Daje bowiem poczucie akceptacji i nadziei, nadziei na lepszą przyszłość – podsumowuje swoją relację Polina Juckiewicz.
Znadniemna.pl na podstawie relacji Poliny Juckiewicz, dyrektor Szkoły Społecznej Języka Polskiego przy Oddziale ZPB w Mińsku
