Ojciec Święty mianował Jego Ekscelencję abp. Claudio Gugerottiego, prefekta Dykasterii do spraw Kościołów Wschodnich, swoim specjalnym wysłannikiem na obchody 25-lecia koronacji obrazu Matki Bożej w Budsławiu, zaplanowane w Narodowym Sanktuarium Maryjnym na 30 czerwca i 1 lipca 2023 roku – poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.
W 2001 roku Jan Paweł II mianował go arcybiskupem i nuncjuszem apostolskim w Gruzji, Armenii i Azerbejdżanie. Kontynuując służbę dyplomatyczną był kolejno przedstawicielem Papieża na Białorusi w latach 2011-2015, później na Ukrainie i od 2020 roku w Wielkiej Brytanii.
Sanktuarium narodowe w Budsławie ma znaczenie narodowe dla całej Białorusi, zwłaszcza dla tamtejszych katolików jest tym, czym Jasna Góra dla Polaków.
Historia Sanktuarium
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Fot.: imhoclub.by
Cudowny obraz Matki Bożej Budsławskiej pojawił się w kościele w 1613 r. W 1598 r. obraz zaczął być własnością wojewody mińskiego Jana Paca, który szczególnie czcił malowidło i zabierał je wszędzie ze sobą. Fot.: katolik-gomel.by
Klasztor bernardynów w Budsławiu został ufundowany przez Aleksandra Jagiellończyka w 1504 roku. Początkowo w kompleksie klasztornym istniał jedynie kościół drewniany. Kolejna, tym razem murowana świątynia, powstała w latach 1633-1643 z fundacji hetmana wielkiego litewskiego, wojewody połockiego Janusza Kiszki i łowczego litewskiego Mikołaja Isakowskiego.
Obecnie istniejący monumentalny późnobarokowy kościół powstał w latach 1767-1783, autorem jego projektu był Józef Fontana. Konsekracji świątyni dokonał biskup sufragan trocki Franciszek Alojzy Gzowski. Starszy kościół wkomponowano w znacznie większą bryłę nowej świątyni jako przylegającą do prezbiterium kaplicę św. Barbary. Równocześnie z kościołem wzniesiono nowe zabudowania klasztorne oraz szkołę prowadzoną przez zakonników.
W 1787 roku przy sanktuarium erygowano parafię. W 1790 roku przy klasztorze założono szpital, a w 1793 roku – szkołę elementarną. W latach 1731–1797 w klasztorze mieściło się studium teologii moralnej i retoryki.
Klasztor bernardyński działał do 1858 roku, gdy został zlikwidowany na polecenie władz carskich. W 1864 roku dawne budynki klasztorne przejęło wojsko rosyjskie. W końcu XIX wieku obiekty te zostały całkowicie rozebrane. Kościół pobernardyński pozostawał nieprzerwanie czynny. Był ośrodkiem kultu wizerunku Matki Boskiej Budsławskiej, który pozostawał silny także w dwudziestoleciu międzywojennym.
Po 17 września 1939 roku, w okresie pierwszej sowieckiej okupacji, kiedy wojska niemieckie podchodziły pod Budsław, Sowieci chcieli wysadzić w powietrze kościół i klasztor. Był już podłożony ładunek, na szczęście niemieckie wojska doszły błyskawicznie i nie zdążono go odpalić. Niemcy zamalowali kościół na zielono, bo jako ogromna biała bryła był znakomitym celem i punktem rozpoznawczym. Sowieci po 1944 roku, kiedy ponownie zajęli te tereny już nie niszczyli kościoła. Był czas, że sowiecka władza go zamykała, zwłaszcza na 2 lipca, kiedy tutaj był odpust, ale ludzie przyjeżdżali i modlili się pod kościołem. W 1992 roku został zwrócony katolikom.
W dniu 11 maja 2021 roku z niewiadomych przyczyn na poddaszu kościoła wybuchł pożar, w wyniku którego spłonął cały dach, lecz dzięki sprawnej akcji strażaków uratowano sklepienie i ściany. Dach odbudowano ze środków zgromadzonych w ramach ogólnokrajowej zbiórki.
Na zdjęciu: Abp Claudio Gugerotti spotykający się z Papieżem Franciszkiem w 2019 r., kiedy był jeszcze nuncjuszem na Ukrainie. Fot.:www.vaticannews.va
Znadniemna.pl/KAI
