Senat przyjął uchwałę upamiętniającą Andrzeja Stelmachowskiego

Senat jednogłośnie przyjął dzisiaj, 11 kwietnia, uchwałę upamiętniającą zmarłego w 2009 roku marszałka Senatu I kadencji Andrzeja Stelmachowskiego. „Jego autorytet i droga życiowa to gotowe wzory do naśladowania” – podkreślili senatorowie w uchwale.

„6 kwietnia 2009 r. odszedł na wieczną wachtę śp. Andrzej Stelmachowski, marszałek Senatu RP I kadencji, minister edukacji narodowej w rządzie śp. premiera Jana Olszewskiego, pierwszy doradca ds. Polonii śp. prezydenta Lecha Kaczyńskiego, kawaler Orderu Orła Białego, współzałożyciel i wieloletni prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska” – przypomniano w uchwale, która w czwartek została jednogłośnie przyjęta przez senatorów.

Jak podkreślono, Stelmachowski był też działaczem opozycji niepodległościowej, bliskim współpracownikiem papieża Jana Pawła II, profesorem nauk prawnych, żołnierzem AK, a także powstańcem warszawskim. W projekcie zaznaczono, że Stelmachowski był „wielkim Polakiem i patriotą oraz wybitnym politykiem, oddanym sprawom rodaków poza granicami”.

W uchwale zaznaczono, że Andrzej Stelmachowski przez całe swoje życie pozostał wierny dewizie „Bóg Honor, Ojczyzna”. „Jako człowiek wielkiej odwagi i roztropności. doskonale rozumiał czym jest polska racja stanu. Dokonywał trudnych wyborów politycznych zawsze w poczuciu odpowiedzialności za losy narodu i państwa. Jego postawę życiową cechował głęboko chrześcijański stosunek do drugiego człowieka, szacunek dla ludzkiej godności, rzetelność, skromność i uczciwość” – podkreślono.

„Senat RP składa hołd osobie i dziełu pierwszego marszałka odrodzonej izby, który wywarł tak znaczący i pozytywny wpływ na bieg historii narodu polskiego jako wybitny mąż stanu;(…) jego autorytet i droga życiowa to gotowe wzory do naśladowania” – głosi projekt uchwały.

Andrzej Stelmachowski był marszałkiem Senatu I kadencji, ministrem edukacji narodowej, prezesem Stowarzyszenia Wspólnota Polska i doradcą Prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii.

Sylwetka Andrzeja Stelmachowskiego

Urodził się w 1925 r. w Poznaniu. W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej. Był wybitnym znawcą prawa cywilnego i rolnego. Studia prawnicze odbywał na Uniwersytecie Warszawskim (podziemnym w latach 1943–1944) oraz na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1945–1947, gdzie doktoryzował się w 1950 roku.

W latach 1962–1969 wykładał na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach prawniczych pracował naukowo na uczelniach w Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu i Białymstoku. Od 1969 r. był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Tytuł doktora honoris causa przyznały mu polskie i zagraniczne uniwersytety, m.in. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Uniwersytet Wrocławski, Uniwersytet Paryski I i Uniwersytet w Ferrarze.

W sierpniu 1980 r. pełnił funkcję doradcy Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej. W okresie stanu wojennego był doradcą tajnej Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność”. W latach 80. był zaangażowany w sprawę powołania kościelnej Fundacji na Rzecz Rolnictwa.

Od 1988 roku był także członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. To z nim przedstawiciele KC PZPR prowadzili w 1988 roku pierwsze sondażowe rozmowy, które potem doprowadziły do rozmów Okrągłego Stołu. W 1989 r. był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu – jako współprzewodniczący podzespołu ds. rolnictwa – jego obrad plenarnych i prac zespołowych.

W latach 1989–91 był marszałkiem Senatu I kadencji – pierwszej izby parlamentu wybranej w pełni demokratycznych wyborach. W latach 1991–92 był ministrem edukacji narodowej w rządzie Jana Olszewskiego. Od lutego 1990 do 11 maja 2008 r. prof. Stelmachowski był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w Warszawie. W marcu 2007 roku został doradcą Prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii.

Znadniemna.pl za tvpparlament.pl/PAP