Artyści z zespołów muzycznych, działających przy Oddziale Związku Polaków na Białorusi w Mińsku, wybrali się 11 stycznia z koncertem do miejscowości Łuczaj w rejonie postawskim obwodu witebskiego. Zorganizowała wyprawę prezes stołecznego oddziału ZPB Helena Marczukiewicz.
Chór „Polonez”
W Łuczaju na gości z Mińska czekał proboszcz miejscowej parafii pw. św. Tadeusza Apostoła ks. Mikołaj Lipski. Artyści przybyli tuż przed rozpoczęciem mszy świętej, której przebieg uświetnili wspólnym śpiewem wraz z parafianami i przybyłymi na nabożeństwo katolikami z Szarkowszczyzny.
Po mszy św. ksiądz Mikołaj poprosił wiernych o pozostanie w świątyni, gdyż stołeczni goście przygotowali dla łuczajan koncert kolęd i pieśni religijnych. Koncert zaczął się od występu chóru „Polonez” pod kierownictwem Natalii Kriwoszejewej. Chórzyści zaśpiewali kolędy z różnych stron świata. Jednak najbardziej podniośle w ich wykonaniu zabrzmiała pieśń, uznawana za hymn wszystkich chrześcijan Białorusi – „Mahutny Boża”.
Po występie „Poloneza” uwagę widzów skupił na sobie zespół „Młode Babcie”. W ich wykonaniu łuczajanie usłyszeli między innymi kolędę „Dzień jeden w roku” na słowa Krzysztofa Dzikowskiego i muzykę Seweryna Krajewskiego.
Potem z dużym powodzeniem wystąpiła orkiestra dziecięca pod kierownictwem Walentyny Korżakowej. Orkiestra akompaniowała też do występu solistki Alesi Kasacz, która wykonała pieśni w kilku językach: „Ave Maria”, „Modlitwa o pokój”, „Boże Narodzenie to czas miłości”(po rosyjsku) oraz „Kupalinka” i „Mój kąt rodzinny” (po białorusku).
Śpiewa Alesia Kasacz
Po koncercie proboszcz ks. Mikołaj Lipski wystąpił, jak zauważyła Helena Marczukiewicz, „w charakterze Świętego Mikołaja” i zaprosił artystów, ku uciesze zwłaszcza tych najmłodszych z orkiestry dziecięcej, na słodki poczęstunek z gorącą herbatą i kawą.
Przemawia Helena Marczukiewicz, prezes Oddziału ZPB w Mińsku
Wizyta w Łuczaju pozostanie na długo w pamięci Polaków z Mińska, nie tylko ze względu na ciepłe przyjęcie ze strony miejscowego proboszcza i parafian, lecz także z uwagi na to, że była to dla nich okazja wystąpienia w przepięknej zabytkowej świątyni, jaką jest kościół pw. św. Tadeusza Apostoła.
Kościół ten ufundowała Elżbieta Puzynina z Ogińskich. Został wzniesiony w latach 1766 – 1776 w stylu barokowym. W pierwszej połowie XIX wieku świątynię przebudowano w stylu klasycystycznym i przekazano misji jezuickiej. Po kasacji zakonu świątynia stała się kościołem parafialnym.
Kościół pw. św. Tadeusza Apostoła, fot.: radzima.org
Oto jak opisuje ten kościół znany polski krajoznawca i podróżnik Grzegorz Rąkowski: „Jest to trójnawowa bazylika z transeptem i półkoliście zamkniętym prezbiterium z dwiema zakrystiami. Fasadę flankują dwie trójkondygnacyjne wieże ozdobione pilastrami, płaskimi niszami i trójkątnymi frontonami. Górne kondygnacje wież swój obecny wygląd uzyskały w wyniku XIX wiecznej przebudowy; są cylindryczne, nakryte sferycznymi kopułami. Pomiędzy wieżami znajduje się attykowy szczyt z półokrągłym frontonem. Ciekawiej prezentują się barokowe szczyty ramion transeptu i prezbiterium. Elewacje ozdabiają pilastry, nisze, gzyms i fryz tryglifowy. Nawa nakryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami, a nawy boczne sklepieniami krzyżowymi. Sklepienie nad skrzyżowaniem naw ma kształt kopuły. Wnętrze zdobią cenne malowidła iluzjonistyczne i figuralne z końca XVIII wieku”.
W 1948 roku Sowieci zamknęli kościół. Stał nieczynny do roku 1989, kiedy na fali przebudowy został zwrócony wiernym. Ksiądz Mikołaj Lipski jest jego proboszczem od 2006 roku.
Maria Rewucka z Łuczaja, zdjęcia Aleksandra Wasilenki
