Z ogromnym bólem informujemy, że 13 maja 2025 roku odeszła nasza krajanka, urodzona pińczanka – Pani Janina Łucja Leszczyńska, nestorka tańca ludowego, choreograf, tancerka, instruktorka i kostiumolog. Zmarła była żoną śp. Kazimierza Stanisława Leszczyńskiego – założyciela, dyrektora, kierownika artystycznego oraz choreografa Zespołu Tańca Ludowego UMCS w Lublinie.
Janina Łucja Leszczyńska, z domu – Kaczmarek, urodziła się 27 listopada 1930 roku w Pińsku. Przed II wojną światową mieszkała w Brześciu nad Bugiem. Po aresztowaniu w 1939 roku ojca, podoficera i pracownika Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu (DOK 9) została wraz z matką i bratem wywieziona przez Sowietów do Kazachstanu, gdzie przebywała przez sześć lat (1940-1946). Ojciec pani Janiny zginął w Katyniu.
Po repatriacji do Polski, jako uczennica Liceum Pedagogicznego w Jeleniej Górze, była drużynową Związku Harcerstwa Polskiego. Ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. Przez 42 lata pracowała w zawodzie nauczycielskim w szkołach różnego typu: Liceum dla Wychowawczyń Przedszkoli i III Liceum Ogólnokształcącego im. Unii Lubelskiej w Lublinie oraz jako starszy wykładowca w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej.
Przez 20 lat prowadziła zajęcia w Lubelskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Była instruktorem tańca I kategorii.
Od 1953 roku, dzięki małżeństwu z Kazimierzem Stanisławem Leszczyńskim, założycielem i wieloletnim dyrektorem Zespołu Tańca Ludowego UMCS w Lublinie, była związana z tym kolektywem, którego była tancerką, instruktorem i kostiumologiem. Uczyła także tańców narodowych i regionalnych słuchaczy Studium Folklorystycznego dla Instruktorów Zespołów Polonijnych w Lublinie.
Była członkinią lubelskiego oddziału Związku Sybiraków i lubelskiej Rodziny Katyńskiej. Wspólnie z mężem publikowała prace o tematyce związanej z folklorem: „Polski folklor obrzędowy i taneczny” (Polonijne Centrum Kulturalno-Oświatowe UMCS, Lublin 1983), „Opis polskich strojów ludowych w Poradniku choreografa i tancerza” (Wydawnictwo Polonia, Lublin 1986), „Folklor zawsze żywy” (Fundacja Pomocy Szkołom Polskim na Wschodzie im. Tadeusza Goniewicza, Lublin 1996), a także artykuły w periodykach dla nauczycieli szkół polonijnych (m.in. „Wisełka” i „Rota”).
Wyróżniona wieloma honorowymi odznakami, m.in. „Zasłużony Działacz Kultury”, Złotą Odznaką „Zasłużony dla Lublina”, Honorową Odznaką „Za Zasługi dla Lubelszczyzny”, Złotą Odznaką „Zasłużony dla Akademickiego Związku Sportowego”, dyplomem za wybitne osiągnięcia w dziele więzi patriotycznej Polonii z Macierzą, Odznaką Honorową Towarzystwa „Polonia”, a także Odznaką Honorową Sybiraka.
Janina Łucja Leszczyńska była autorką książki biograficznej pt. „Moje stracone dzieciństwo”, będącej wspomnieniem życia w przedwojennym Pińsku i Brześciu, dramatycznego pobytu w Kazachstanie oraz powrotów do miejsca zesłania po sześćdziesięciu latach.
Jej życzliwość, mądrość i serdeczność były nieocenione, a jej obecność dodawała otuchy i inspirowała do działania. Choć nie ma Jej już z nami, duch i dziedzictwo Pani Janiny pozostają – w tańcu, we wspomnieniach, w opowieściach i w wartościach, które nam przekazała.
„Każdy wyjazd był ciekawy, ważny i dobrze odbierany” – wspominała Janina Leszczyńska, nestorka Zespołu Tańca Ludowego UMCS, w jednym z wywiadów.
W piątek, 16 maja, odbędzie się jej pogrzeb. Pani Janina Łucja Leszczyńska zostanie pochowana w Lublinie na cmentarzu na Majdanku.
Znadniemna.pl/Fot.: Facebook.com
