Białoruska „Częstochowa” wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Białorusi poinformowało, że po wielu latach starań, odpust w Budsławiu został wpisany przez UNESCO na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości.

Fot.:catholic.by

„Międzyrządowy Komitet ds. Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO, podczas 13. sesji jednogłośnie zdecydował o włączeniu białoruskiego elementu niematerialnego dziedzictwa kulturowego „Uroczyste obchody ku czci obrazu Matki Bożej Budsławskiej (odpust w Budsławiu)” na reprezentatywną listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości” – podaje serwis prasowy MSZ RB.

Budsław (powiat Miadzioł), to niewielka wioska na Białorusi, jest głównym celem pielgrzymek białoruskich katolików, miejscem, do którego każdego roku przybywają tysiące pielgrzymów, żeby modlić się przed ponad 400 – letnim cudownym obrazem Budsławskiej Bogurodzicy, by prosić o potrzebne łaski, o uzdrowienie.

Według kroniki budsławskiego klasztoru bernardynów, obraz Matki Bożej Budsławskiej znajduje się w Budzie (dzisiejszym Budsławiu) od 1613 roku. W 1598 roku obraz otrzymał wojewoda miński Jan Pac, który szczególnie czcił malowidło i zabierał je wszędzie ze sobą. Po śmierci właściciela, w 1610 r. obraz otrzymał kapelan wojewody Izaak Sołokaj, późniejszy wikariusz w Dołhinowie. W 1613 roku Sołokaj, wzruszony nabożeństwami Wielkiego Czwartku i Wielkiego Piątku w budsławskiej świątyni uległ namowom ojców bernardynów i ofiarował obraz kościołowi.

Umieszczony w drewnianym kościele od samego początku był czczony przez prostych ludzi i wkrótce wsławił się licznymi cudami i łaskami. W 1635 roku został przeniesiony na ołtarz główny. Historia i cuda obrazu od 1617 r. opisał przeor Eleuteriusz Zielejewicz w książce „Zodiak na ziemi”. Pierwszy cud odnotowano w 1617 roku, kiedy to odzyskał wzrok pięcioletni niewidomy chłopak Jozafat Tyszkiewicz, późniejszemu znany ojciec karmelita.

W okresie międzywojennym Budsław był położony w granicach II Rzeczpospolitej, w ówczesnym powiecie wilejskim województwa wileńskiego. Do 17 września 1939 roku stacjonował tam garnizon batalionu KOP „Budsław”.

Ożywienie kultu Cudownego obrazu nastąpiło dopiero na początki lat 90. W 1992 roku rozpoczęły się coroczne lipcowe pielgrzymki do obrazu Matki Boskiej Budsławskiej. 2 lipca 1996 roku nuncjusz papieski odczytał w sanktuarium papieski dekret, w którym ogłosił Matke Bożą Budsławską – opiekunką archidiecezji mińsko-mohylewskiej.

Znadniemna.pl za Kresy24.pl