„Wieczność i chwila” – wystawa w Mińsku

W mińskiej galerii „Uniwersytet Kultury” odbył się 30 października wernisaż wystawy pt. „Wieczność i chwila. 1918-1939 – Polska architekturą silna”. Celem wystawy jest pokazanie osiągnięć polskiej polityki architektonicznej w okresie międzywojennym oraz udowodnienie tezy, że architektura była jednym z narzędzi kształtowania polskiej tożsamości narodowej i siłą II Rzeczypospolitej.

Wiele obiektów polskiej architektury z okresu, któremu jest poświęcona wystawa, zachowało się na terenie współczesnej Białorusi. W związku z tym obecni na wernisażu podkreślali, że badanie architektury polskiej na Białorusi jest sprawą niezwykle ważną w kontekście poznawania i utrwalania wspólnego polsko-białoruskiego dziedzictwa. O tym, a także o konieczności konserwacji wielu należących do tego dziedzictwa obiektów architektonicznych z udziałem polskich specjalistów mówili podczas wernisażu organizatorzy i goście wernisażu.

Na otwarciu wystawy obecni byli m.in. dyrektor Instytutu Polskiego w Mińsku Cezary Karpiński, przewodniczący Białoruskiej Fundacji Kultury  Tadeusz Strużecki, prorektor Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki Wiktor Jazykowicz, a także pisarz, inżynier i pasjonat historii Włodzimierz Sadowski.

O wystawie i prezentowanych na niej przykładach międzywojennej sztuki architektonicznej, wśród których znalazły się obiekty targowo-wystawiennicze, szkoły, banki, szpitale, uzdrowiska, świątynie, dworce kolejowe i inne budowle – opowiedział zgromadzonej na wernisażu publiczności profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, doktor habilitowany nauk technicznych w zakresie architektury Michał Pszczółkowski. Pasją naukowca jest modernizm w architekturze, dlatego od wielu lat podróżuje on po Ukrainie i Białorusi w poszukiwaniach śladów wspólnej, często skomplikowanej, wspólnej przeszłości polsko-ukraińskiej i polsko-białoruskiej. Pokłosiem podróży Michała Pszczółkowskiego po dawnych Kresach Rzeczypospolitej stało się wydanie książki pt. „Kresy nowoczesne. Architektura na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej 1921-1939”.

Wystawa, której nazwa została zainspirowana jednym z przemówień wybitnego polskiego architekta Lecha Niemojewskiego,  przedstawia przykłady polityki kształtowania wizerunku państwa polskiego, prowadzonej przez władze II Rzeczypospolitej. Wówczas, po 123 latach obcego panowania, władzom Polski zależało na stworzeniu wizji nowoczesnego, dynamicznie rozwijającego się państwa. W tym celu inwestowano w rozwój architektury, rzemiosła oraz atrakcyjnego wzornictwa w sferze publicznej. Wystawa pokazuje przykłady budynków, planów miast oraz infrastruktury, powstałej wskutek prowadzonej przez władze II RP polityki zagospodarowania przestrzennego. Wśród obiektów, powstałych wskutek tej polityki można wymienić m.in. gmach Ministerstwa Spraw Zagranicznych, rezydencję Prezydenta RP, pawilon polski na Wielkiej Światowej Wystawie w Paryżu, która odbyła się w 1937 roku oraz polski transatlantycki statek pasażerski „Batory”.

Na otwartej w Mińsku wystawie można zobaczyć zdjęcia obiektów architektonicznych, powstałych wskutek prowadzonej przez Polskę międzywojenną polityki zagospodarowania przestrzennego i znajdujących się na terytorium współczesnej Białorusi.

Organizatorami wystawy pt.„Wieczność i chwila. 1918-1939 – Polska architekturą silna” w stolicy Białorusi są: MSZ RP oraz Instytut Polski w Mińsku. Wydarzenie odbywa się w ramach trwających obchodów 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości.

W mińskiej galerii „Uniwersytet Kultury” wystawa będzie dostępna dla zwiedzających do 12 listopada bieżącego roku. Galeria znajduje się pod adresem  Plac Kastrycznicki, 1 (Pałac Republiki) i jest otwarta w godzinach 11.00-19.00. Wstęp na wystawę jest wolny.

Paulina Juckiewicz z Mińska